In 2005 verscheen een komedie die uitgroeide tot een klassieker in het genre: The 40 Year Old Virgin. Veertiger Andy (Steve Carrell) werkt al zolang hij zich kan herinneren in een elektronicawinkel, kan niet autorijden, is thuis omringd met geeky memorabilia en heeft nog nooit seks gehad. Dat laatste heeft hij lang geheim gehouden. Tot zijn collega’s er tijdens een pokeravondje per toeval achterkomen. Nadat David (Paul Rudd), Jay (Romany Malco) en Cal (Seth Rogen) hun lolletje met Andy’s maagdelijkheid hebben gehad, besluiten zij hem te helpen. Iedere man moet één keer in zijn leven van bil zijn gegaan.
Andy voelt zich niet heel erg comfortabel bij hun goede bedoelingen. Maar als hij de charmante Trish (Catherine Keener) ontmoet, realiseert Andy zich dat de daad toch eens voltrokken moet worden. Het hebben van een platonische relatie is voor een tijdje leuk. Trish zou graag verder willen gaan. Veel verder. Zal de verlegen en onzekere Andy uit zijn schulp kruipen? Het antwoord ligt natuurlijk voor de hand. Voor het zover is moeten er ongemakkelijke situaties worden overwonnen, die gepaard gaan met al dan niet hard gelach. Apatow heeft naast het aandoenlijke verhaal namelijk een cast vol sterke komieken tot zijn beschikking.
De hoofdrolspelers vertolken op het eerste gezicht bronstige mannen die Andy wel even uitleggen hoe het allemaal werkt, onder de lakens. Toch biedt Apatow zijn personages ook ruimte om andere delen van hun persoonlijkheid te tonen. Jay praat wel stoer, thuis zit hij flink onder de plak bij zijn vriendin. David heeft twee jaar geleden zijn relatie verbroken, hij blijft naar haar verlangen. Cal vertrouwt Andy in het begin niet eens. Hoe weten zij bijvoorbeeld dat hun schuchtere collega geen seriemoordenaar is? Ook Jane Lynch in de rol van Paula, de baas van de winkel, mag niet onvermeld blijven. Paula vertelt Andy dat zij er geen enkel probleem mee heeft om voor fuck buddy te spelen. Andy bedankt vriendelijk voor het aanbod. Carrell tot slot is de stuntelende droogkloot die alles bij elkaar houdt.
Door deze aanpak is The 40 Year Old Virgin een echt leuke komedie geworden.
De menselijkheid van de personages in The 40 Year Old Virgin maakt dat de grappen (hoe plat die ook worden) goed landen. Anders dan bijvoorbeeld het willekeurige en banale absurdisme van Adam Sandler, voorziet Apatow zijn grappen van context. Apatow lacht zijn personages niet uit, hij haalt ze simpelweg uit hun comfortzone en kijkt dan wat er gebeurt.
Naast het hoge grapgehalte weet The 40 Year Old Virgin ook nog eens in om te ontroeren (zie Andy’s ontmaagding). Dat is volgens mij zeldzaam bij komedies. De ontroering krijgt touwens nooit echt de overhand, want het moet wel lachen blijven.
Regie: Judd Apatow. Met: Steve Carrell en Catherine Keener
Een gedachte over “The 40 Year Old Virgin”