In de spectaculaire opening van A Sun dringen A-Ho (Chein-Ho Wu) en Radish (Kuan-Ting Liu) een restaurant binnen en hakt Radish de hand van Oden (Li-Tung Chang) af. De afgehakte hand dobbert rond in kokend heet water, Oden ligt krijsend van de pijn op de grond. A-Ho en Radish worden nadien berecht. Regisseur Mong-Hong Chung snijdt daarna naar A-Ho’s vader, A-Wen (Yi-wen Chen), een brommerige rij-instructeur. A-Wen is diep teleurgesteld in A-Ho en vestigt zijn hoop dan maar op diens broer, A-Hao (Greg Han Hsu), die tenminste iets van het leven maakt.
Chung volgt A-Ho’s pogingen om te overleven in de gevangenis en observeert hoe A-Hao worstelt met diepe onzekerheid. A-Ho krijgt het nog lastiger als een meisje opduikt dat zegt zwanger van hem te zijn. A-Wen wordt lastiggevallen door Odens vader, gespeeld door Chih-Ju Lin. Hij eist een schadevergoeding van A-Wen, die de steeds wanhopiger wordende man koppig weg blijft sturen. Zo dringt Chung zachtjes het leven van een uiteenvallend gezin binnen.
Na A-Ho’s vrijlating blijft A Sun in loom tempo doorkabbelen. Omdat de lijntjes eens bij elkaar zullen moeten komen, blijft de spanning sluimeren. A-Wen moet de grootste moeite doen de band met A-Ho op te pakken. De schaamte en teleurstelling prevaleren nog altijd boven de onvoorwaardelijke kinderliefde. A-Ho wil juist zijn leven weer oppakken, Radish is nog niet klaar met hem. Waarom moest Odens hand eigenlijk worden afgehakt? Mijn eerste gedachte was een waarschuwing uit het criminele milieu, het blijkt net even anders te zitten. Als Chung de intenties (eindelijk) duidelijk maakt, ontstaat er een nieuwe dynamiek tussen A-Ho en Radish.
Uit zeer betrouwbare bron heb ik gehoord dat A Sun is vergeleken met Parasite.
Het is mooi hoe Chung de personages steeds weer van nuances weet te voorzien, toch vind ik het script van A Sun niet goed uitgewerkt. De rol van het zwangere meisje wordt naar de achtergrond geduwd, niet alle handelingen van de personages zijn even verklaarbaar. Bovendien weet A Sun niet het niveau van het sensationele begin vast te houden. Bloed, humor en drama volgen elkaar in de opening snel en vanzelfsprekend op, de rem wordt daarna wel erg diep ingeduwd. Ondanks de sluimerende spanning hoopte ik op meer. En Chung stelt, voor mijn smaak, het einde te lang uit.
Uit zeer betrouwbare bron heb ik gehoord dat A Sun is vergeleken met Parasite. Ik begrijp dat wel. Beide films hebben dezelfde onnavolgbare mix van tegenstrijdige emoties, zetten de kijker op het verkeerde been en gaan over dysfunctionele families. Mijn voorkeur gaat wel uit naar Parasite. Die film is scherper, gaat uit van een beter script en is ondanks zijn trage tempo spannender dan A Sun.
Regie: Mong-Hong Chung. Met: Chien-Ho Wu en Greg Han Hsu.