Wie is nou niet bekend met de legendarische tv-serie The Flinstones, waarin Fred Flintstone, zijn vrouw Wilma, en hun buren Barney en Betty Rumble jarenlang allerlei avonturen beleefden in de prehistorie. Er waren al langer plannen voor een film over dit viertal. Nadat maar liefst vijfendertig(!) scenaristen aan het script hadden gewerkt, mocht regisseur Brian Levant de potentiële kaskraker draaien. Producent Steven Spielberg wist precies wie Fred moest spelen: John Goodman. Voor Barney kwam uiteindelijk Rick Moranis opdraven. Elizabeth Perkins ging voor Wilma. Rosie O’Donnell mocht Betty spelen.
Fred en Barney werken in een steengroeve, waar Cliff Vandercave (Kyle MacLachlan) de baas is. Cliff is van plan om bedrijfsgeld te verduisteren. Het enige wat hij nog nodig heeft is een simpele ziel. Per vergissing komt Fred in de postitie van onderdirecteur terecht en is precies de man die Cliff zoekt. Fred is zich van geen kwaad bewust en laat de status naar zijn hoofd stijgen. Hij en Wilma raken vervreemd van Barney en Betty, Fred leert de waarde van vriendschap weer kennen, enfin, je kan de rest wel raden.
Levants prioriteit is om de cartooneske wereld van de Flintstones zo getrouw mogelijk over te brengen op film. Dat lukt. Tegelijkertijd is dat het struikelblok van The Flintstones. In de serie werkten de grappen als vette knipoog. Zo was het heel normaal dat iedereen naar films keek of winkels bezocht. Het klopte niet met de tijdsperiode, het paste wel als satirische verwijzing naar de hedendaagse wereld. De filmversie is zo op kindervermaak gericht, dat het satirische element is verwaterd. Hoeveel kinderen zullen die merkwaardige grappen nou echt begrijpen? De anachronismen verliezen zo hun effect. Ze zijn niet meer grappig. Eerder hinderlijk. Alsof de makers per ongeluk fouten in de film lieten sluipen.
In mijn ogen is The Flintstones een wanproduct, dat slechts bestaat om de bioscoopkassa’s te laten rinkelen.
The Flintstones gaat nog verder onderuit op het bespottelijke script. Als je bedenkt dat er vijfendertig schrijvers aan hebben geschreven, is dat best een prestatie. Of misschien is het daarom zo’n rommel geworden. Plotgaten, onleuke grappen, gebrek aan samenhang en een afgeraffeld eind. De cast probeert er wat van te maken, Goodman is de enige die wegkomt met het materiaal. Zijn “Yabba-dabba-do” kan nog net een grinnik ontlokken. MacLachlan hangt de slechte kerel uit, zijn assistente Miss Stone (Halle Berry…) is ondankbare versiering. En wat te denken van Elizabeth Taylor, die even langskomt als Wilma’s moeder. Dan heb je zo’n verdienste als actrice en kom je in deze film opdraven.
Er zijn ongetwijfeld kijkers die deze film heerlijk vinden. In mijn ogen is The Flintstones een wanproduct, slechts gemaakt om de bioscoopkassa’s te laten rinkelen. Van alle films waar Spielberg bij betrokken is geweest, is dit één van de slechtste.
Regie: Brian Levant. Met: John Goodman en Rick Moranis.