Ik vind het zo verschrikkelijk zonde als een film geruisloos in de bioscoop verschijnt, en net zo geruisloos uit de zalen verdwijnt. Jaren geleden zag ik Adios Amigos, de Nederlandse remake van Hasta la Vista. De drie vrienden Joost (Bas Hoeflaak), Lars (Martijn Lakemeier) en Philip (Yannick van de Velde) zijn lichamelijk gehandicapt. Joost ziet nauwelijks een hand voor ogen. Lars heeft een hersentumor. Philip is gebonden aan de rolstoel. Zuchtend smacht het trio naar een leuk meisje voor hun eerste seksuele daad. Lars stelt voor om naar dé plek te gaan waar zij aan hun trekken kunnen komen: Salou.

De jongens vinden het een topplan, hun ouders denken er anders over. Als er een manier is gevonden om de reis toch door te laten gaan, steekt het noodlot alsnog zijn lelijke kop om de hoek. Lars’ hersentumor is gegroeid en drukt gevaarlijk tegen een bloedvat. Zijn levensverwachting is flink gekrompen. Voor hem des te meer reden om hoe dan ook naar Salou te vertrekken. Omdat zijn ouders het hem verbieden, gaat hij maar stiekem. Joost en Philip sluiten zich bij hem aan. Zij huren de hulp in van ene Lub, die hen met een busje naar het zonnige Spanje kan rijden.

Twee dingen: Lub blijkt een vrouw (Margôt Ros) en haar busje is een gammele bak. Joost en Lars hebben er snel vrede mee. Philip blijft maar zeuren en zagen en weigert alle hulp. Dat hij in een elektrische rolstoel zit betekent niet dat hij niet voor zichzelf kan zorgen. De spanningen lopen zo hoog op dat een confrontatie niet uit kan blijven. Grommend biedt Philip zijn excuses aan. Het zit hem nog niet helemaal lekker, hij houdt tenminste zijn zeikerige bek. Tijd om de reis te continueren.

Adios Amigos biedt geen verrassingen op de reis, de cast maakt er een mooie, onderhoudende rit van.

Wat ik zo leuk vind aan Adios Amigos, is dat naast bekende koppen Lakemeier en van de Velde ook de minder bekende Hoeflaak meedoet. Ik had hem tot dan toe alleen zien optreden met Peter van de Witte. Onder de naam Droog Brood speelden zij fantastische, absurde sketches. Adios Amigos is totaal het tegenovergestelde. In plaats van de clown die zijn gezichten in alle denkbare plooien trekt, zet Hoeflaak een gevoelige jongen neer. Als acteur mag hij vaker dit soort rollen spelen.

van de Velde is ook sterk. Hij moet als Philip zijn lichaam in pijnlijke bochten wringen. Hoe hij dat heeft gedaan is mij een raadsel. Ik dacht bij de eerste kijkbeurt trouwens dat Lub werd gespeeld door een buitenlandse actrice. Ros is natuurlijk gewoon Nederlands. Maar dat wist ik pas achteraf. Adios Amigos biedt geen verrassingen op de reis, de cast maakt er een mooie, onderhoudende rit van. Deze film had echt niet zo stilletjes langs de bioscoopzalen mogen wandelen.

Regie: Albert Jan van Rees. Met: Bas Hoeflaak en Margôt Ros.