The Mummy

Millennia geleden werd de hogepriester Imhotep (Arnold Vosloo) vermoord, omdat hij een affaire beleefde met Anck Su Namun (Patricia Velasquez), de vrouw van de farao. Beide minnaars kwamen op gruwelijke wijze aan hun einde. Die twee lichamen liggen nu ergens onder de woestijnzand te wachten, om per toeval ontdekt te worden. En tot leven te worden gewekt. Bibliothecaresse en Egypte-enthousiasteling Evelyn Carnahan (Rachel Weisz), haar broer Jonathan (John Hannah) en huurling Rick O’Connell (Brendan Fraser) trekken naar de woestijn om te zoeken naar de legendarische stad Hamunaptra.

Precies de plek waar Imhotep en Anck Su Namun op verlossing wachten. Het trio is niet de enige die naar Hamunaptra zoekt. Een andere ploeg, gegidst door de gluiperige Beni Gabor (Kevin J. O’Connor) en professor Allen Chamberlain (Jonathan Hyde), is vooral geïnteresseerd in goud. Kan hun de geschiedenis wat schelen. In de hebzucht naar kennis en materialisme wordt Imhotep tot leven gewekt. Maar dan wel als een slijmerig lijk dat weer vlees op de botten wil hebben.

De eerste keer dat ik The Mummy zag was ik net dertien jaar, en kreeg toen rode wangen van deze avonturenfilm. Ruim vijftien jaar later is de impact natuurlijk niet meer zo groot, toch heb ik er erg van kunnen genieten. Fraser is in topvorm als Rick O’Connell, de visuele effecten voldoen nog prima. The Mummy heeft, zeker in de tweede helft, iets weg van een spookhuisattractie. Uit elke deur of spelonk kan ineens iets griezeligs tevoorschijn springen. Diepgaand is het niet, vermakelijk zeer zeker.

The Mummy heeft, zeker in de tweede helft, iets weg van een spookhuisattractie.

The Mummy doet ook sterk denken aan Indiana Jones. Beide films mikken op het grootse avontuur, zijn zowel spannend als humoristisch. Fraser heeft niet het jongensachtige charisma van Harrison Ford, hij komt wel dicht in de buurt. The Mummy zoekt het daarentegen meer in de horrorhoek, terwijl Indiana Jones sterker leunt op het avonturierselement. Alle vergelijkingen terzijde, regisseur Stephen Sommers heeft met The Mummy een eeuwenoud griezelverhaal omgetoverd tot spectaculaire blockbusterrit.

Ik vraag mij overigens af waar Fraser is gebleven. Ik heb hem wel nog zien opduiken in The Quiet American en Crash, maar daarna…? Ik weet dat hij ooit beweerde seksueel geïntimideerd te zijn, en dat hij door een scheiding diep in de put is gekomen. Volgens mij heeft hij een flink aantal missers op zijn curriculum vitae moeten zetten. Zonde. Ik hoop oprecht dat Fraser weer een comeback maakt. Hij kan namelijk echt wel acteren.

Stephen Sommers/Brendan Fraser en Rachel Weisz

Een gedachte over “The Mummy

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.