In tegenstelling tot heel veel Amerikanen ben ik niet opgegroeid met het tv-fenomeen Fred Rogers. Hij was het middelpunt van Mr Rogers’ Neighborhood, een kinderprogramma waarin zware onderwerpen (depressie, echtscheiding) op kinderniveau werden besproken. Wie anders dan de beminnelijke Tom Hanks zou de immer vriendelijke Fred Rogers kunnen spelen? A Beautiful Day in the Neighborhood wordt gebracht als biografie, de hoofdrol is echter niet voor de legendarische presentator. Die eer gaat naar de skeptische journalist Lloyd Vogel (Matthew Rhys). Lloyd is getrouwd met Andrea (Susan Kelechi Watson) en net vader geworden.
Hij is een typische binnenvetter die zich, tot groeiende ergernis van Andrea, het liefst op zijn werk stort. De relatie met zijn vader Jerry (Chris Cooper) is niet al te best. Om Lloyd wat “lucht” te geven, stuurt de hoofdredactrice hem op een speciale missie: hij moet Fred Rogers interviewen. Lloyd heeft hier helemaal geen trek in, de hoofdredactrice is onverbiddelijk. Vierhonderd woorden over Fred Rogers. Punt.
Zuchtend gaat hij naar de studio waar het programma wordt opgenomen. Daar ontdekt hij dat Fred Rogers interviewen niet zo makkelijk is. De presentator draait het vraaggesprek subtiel om en begint Lloyd vragen te stellen. Onder de stroeve houding van de journalist blijkt een gevoelswereld te borrelen die naar buiten wil barsten. Lloyd vindt het niet fijn dat een vreemdeling ongevraagd zijn hoofd binnendringt. Maar dat stuk zal er toch moeten komen. Elke keer als de twee mannen bij elkaar komen, bloeit er beetje bij beetje een bijzondere vriendschap op.
A Beautiful Day in the Neigborhood wil zich, net als Fred Rogers, zo veel mogelijk richten op een positieve boodschap.
Hanks weet de vriendelijkheid van Fred Rogers zo naturel over te brengen, dat het onmogelijk is om niet van hem te houden. Al geldt dat niet voor iedereen. Tijdens de opname van zijn programma is er een verlegen jongetje op bezoek. Fred Rogers praat net zolang met het jongetje tot de verlegenheid verdwijnt en de twee elkaar een knuffel geven. Dat het draaischema flink uitloopt maakt niet uit. Zolang het jongetje met een fijn gevoel naar huis gaat, is Fred Rogers tevreden. Die scène vat hem perfect samen.
A Beautiful Day in the Neigborhood wil zich, net als Fred Rogers, zo veel mogelijk richten op een positieve boodschap. Het is niet erg als je imperfect bent. Dat is namelijk menselijk. De cynische kijker zal smalend het hoofd schudden, ik had erg veel behoefte aan een lekkere feelgoodfilm. A Beautiful Day in the Neighborhood is precies dat.