Ik wist niet of mijn gemoedsrust er baat bij zou hebben als ik een rampenfilm ging kijken. Aan de andere kant grijp ik op dit moment alles aan voor wat escapisme. In Greenland wordt de aarde vernietigd door een kometenregen. Voor de eerste explosies van het scherm knallen, moeten de personages geïntroduceerd worden. Het huwelijk van John (Gerard Butler) en Allison (Morena Baccarin) hangt aan een zijden draadje. Het enige wat hen nog bij elkaar houdt is zoontje Nathan (Roger Dale Floyd). Op de dag van zijn verjaardag zal er een kometenregen zichtbaar zijn, waarbij reusachtige ijsbrokken op aarde zullen neerkomen.

De autoriteiten sussen de angst weg. Het levert hooguit spectaculaire beelden op. Meer niet. Het moment dat de brokken neerstorten blijken die verwachtingen algauw te verdampen. Plots krijgen willekeurige mensen, zoals John, het bericht dat zij zijn uitgekozen om te vluchten voor het naderende gevaar.

Tegelijkertijd doet de kometenregen zijn vernietigende werk. Hele steden worden bruut weggeveegd. John, Allison en Nathan vlucht weg naar de mysterieuze bestemming en krijgen onderweg te maken met verloren medicatie, ontvoering, feestgangers en gevechten op leven en dood. Greenland schuwt de bombastische effecten niet. Zie de nieuwsbeelden waarop de steenbrokken hun vernietigende werk doen. Regisseur Ric Roman Waugh gebruikt het apocalyptische verhaal echter om te onderzoeken wat zo’n veelomvattende ramp met de wereld doet.

Greenland voegt niets toe aan het genre, toch is het een indrukwekkende thriller.

Verrassing: de maatschappij ontrafelt snel. Door de uitslaande paniek spoedt iedereen zich naar de vliegtuigen die klaarstaan om de “uitgekozen” passagiers op te pikken. Natuurlijk wil iedereen vluchten. Maar dat gaat gewoon niet. Het is zo typisch hoe de overgebleven massa door de barricade breekt, resulterend in explosieve chaos. Ook de plunderingen, die plots dicht tegen de realiteit aanschuren, mogen niet ontbreken. Waugh wil ook meer nuchtere momenten aan bod laten komen. Zo krijgt John bericht over de vliegtuigen, maar zijn buren niet. “Bel ons alsjeblieft als je weet waar die veilige plek is” smeekt Johns buurman nog. Er is geen domme vechtpartij of emotionele verwijten. Soms betekent het einde van de wereld ook dat de hysterie moet worden bedwongen.

Greenland voegt niets toe aan het genre, toch is het een indrukwekkende thriller. Butler speelt eens iets anders dan de actieheld. Hij is prima als gemankeerde vader en echtgenoot. Hij wil maar één ding: met zijn gezinnetje de gruwelijke ramp overleven. Ik voelde hem. Greenland is een sterke rampenfilm waarbij de naderende ramp en menselijk drama hand in hand gaan.

R