Sacha Baron Cohen koppel ik direct aan botte, satirische komedie. Er zitten wel wat humoristische momenten in The Trial of the Chicago 7, het is allerminst een komedie. Het is 1968 als er in Amerika een rechtszaak wordt gehouden tegen een groep demonstranten. Tom Hayden (Eddie Redmayne), Rennie Davis (Alex Sharp), Abbie Hoffman (Sacha Baron Cohen), Jerry Rubin (Jeremy Strong), John Froines (Danny Flaherty), Lee Weiner (Noah Robbins) en Bobby Seale (Yahya Abdul-Mateen II) wilden protesteren tijdens de conventie van de Democratische Partij. Nu worden zij ervan beschuldigd een gewelddadige aanvaring met de politie te hebben uitgelokt.
De zeven beschuldigden worden bijgestaan door advocaten David Dellinger (John Carroll Lynch) en William Kunstler (Mark Rylance). Het gaat een historisch proces te worden. De Vietnamoorlog woedt in alle hevigheid, een nieuwe generatie staat en schudt zijn vuist schudt tegen de conservatieve normen en waarden.
Rechter Julius Hoffman (Frank Langella) moet niets van de progressieve tijdsgeest hebben. Zijn besluit staat dan ook al vast vast. Wat hem betreft verdwijnen iedereen in de beklaagdenbank voor lange tijd achter de tralies. De net benoemde aanklager Richard Schultz (Joseph Gordon-Levitt) moet dit voor elkaar zien te krijgen. De zeven beschuldigden gaan eerst nog uit van een eerlijk proces. Maar rechter Julius doet nauwelijks moeite om het proces soepel te laten lopen. Zolang die zeven oproerkraaiers door de jury schuldig worden verklaard is het prima.
Laat je niet misleiden door Cohens aanwezigheid en ga deze Netflix-film kijken.
The Trial of the Chicago 7 is zo’n wijdlopige film, met zo veel acteertalent, dat het onmogelijk is om één specifiek goed punt aan te wijzen. Baron is met zijn stiekem best intellectuele hippiepersonage Abbie de grootste verrassing. Langella is ijzersterk als onbehouwen en ingenomen rechter. Hij weigert de veranderende wereld, gesymboliseerd door de zeven “misdadigers”, te accepteren. Zelfs als de hele zaal gaat staan tijdens de emotionele climax, probeert hij nog de controle naar zich toe te trekken.
Regisseur en schrijver Aaron Sorkin combineert het drama met archiefbeelden van de protesten. Alsof hij wil zeggen “dit is allemaal écht gebeurd”. Zo’n benadering kan aanstellerig of drammerig overkomen, in dit geval versterkt het juist de urgente toon van de film. De gepolariseerde samenleving, de pacifisten tegenover de patriotten, twee kampen die weigeren een knieval te maken. Het doet sterk denken aan de verdeelde wereld van nu. Juist daarom is The Trial of the Chicago 7 nu zo’n belangrijk. Laat je niet misleiden door Cohens aanwezigheid en ga deze Netflix-film kijken.