Ik wilde weer eens op een doordeweekse ochtend naar de bioscoop. Op goed geluk koos ik voor Sibyl, in Het Ketelhuis. Het titelpersonage, gespeeld door Virginie Efira, is therapeut, maar wil haar werk de rug toekeren om zich te concentreren op het schrijven. Al in de beginscène stuit zij bij een collega op onbegrip. Niemand leest tegenwoordig boeken, waarom zou je je in godsnaam wagen aan een roman? Haar man Etienne (Paul Hamy) heeft ook zijn bedenkingen. Sibyl zet door, belt haar patiënten af en gaat achter haar laptop zitten. Voor zij een letter heeft getikt hangt actrice Margot (Adèle Axerchopoulos) aan de lijn.

Margot is helemaal in tranen. Na een affaire met tegenspeler Igor (Gaspar Uliel) is zij zwanger geraakt. Igor heeft echter een relatie met regisseuse Mika (Sandra Hüller), al wil hij wel het kind houden. Margot voelt zich vastgeklemd tussen twee onmogelijke keuzes: ofwel het kind houden en haar rol opgeven, ofwel voor abortus gaan.

Sibyl wijst Margot in eerste instantie af. Aan de andere kant wordt zij wel geïnspireerd door de ingewikkelde verhouding. Tegen alle ethische regels waar therapeuten zich aan zouden moeten houden in, besluit Sibyl de paniekerige Margot bij te staan. Met alle gevolgen van dien. Regisseuse Jutine Triet heeft, als je het mij vraagt, goud in handen. Sibyl kan een fantastische thriller worden, met vleugjes erotiek of komedie. Ik vind het dan ook knap hoe de film zo gruwelijk de nek wordt omgedraaid.

Sibyl is een op de zenuwen werkende, stuurloze, rommelige vertelling.

Door de idiote montage schiet dit drama heen en weer tussen heden en verleden, waardoor ik algauw elke grip op het verhaal kwijtraak. Sibyl ervaart een affaire met Gabriel (Niels Schneider) en krijgt met hem dochter Selma, maar gebeurt dit nou voordat zij met Etienne trouwt? Of is dat juist iets wat tijdens haar huwelijk plaatsvindt? Sinds wanneer had zij haar drankprobleem? Als zij Gabriel later weer ontmoet, is zij dan nog getrouwd? Wat voegt die hele affaire überhaupt toe?

In de tweede helft komt de montage tot rust en kan ik zelfs genieten van het soapige verhaal. Het hoogtepunt is de ontsporende draaidag op de boot, als Mika, Igor, Margot en Sibyl in hun gespannen vierhoekje zitten. Niemand weet zich raad met elkaars aanwezigheid. Het is helemaal ongemakkelijk omdat Igor en Margot een liefdesscène moeten uitspelen. Kijk, dat heeft mijn aandacht. Maar het is slechts een stukje van het geheel. Sibyl is een op de zenuwen werkende, stuurloze, rommelige vertelling. Een flink misschot.