Er zijn mensen die tijdens de pandemie gewoon niet stil kunnen zitten. Zij moeten iets doen en weigeren zich neer te leggen bij “kan niet”. Middenin de intelligente lockdown besloot acteur Frank Lammers het creatieve heft in eigen hand te nemen. Geïnspireerd op de digitale schoollessen van zijn dochter schreef, regisseerde en acteerde hij in Groeten van Gerri. Lammers is scheikundedocent Gerri, een wat simpele kerel die dagelijks videobelt met zijn moeder. ‘s Middags communiceert hij via de webcam met camgirl Chanana (Sanne Langelaar). Via de Ipad geeft hij les aan zijn klas en probeert de leerlingen warm te maken voor het fenomeen kettingreactie.
Zoals te verwachten valt gaat de aandacht van de pubers naar heel wat zaken, maar niet naar scheikunde. Tot Gerri op goede dag zijn broek vergeet aan te trekken. Daar staat hij, in zijn slip, les te geven. De beelden gaan viraal, Gerri wordt een hit, iedereen wil horen wat hij te zeggen heeft over Corona. Hij start zijn eigen vlog, de filmpjes worden door de hele wereld bekeken.
Gerri vindt dit succes erg leuk, hij blijft verstopt in zijn eigen afgebakende universum. Wanneer iedereen het legendarische applaus voor de zorg geeft, denkt hij nota bene dat er voor hem wordt geklapt. Een tikje genant, maar ook grappig. Net als dat hij gevoelens krijgt voor Chanana en zelfs een foto van haar naast hem in bed legt. Enerzijds een tikje creepy, anderzijds heeft het iets aandoenlijks. Hoe langer de intelligente lockdown zich voortsleept, hoe ernstiger, dramatischer de toon wordt. Gerris moeder neemt het niet zo nauw met de regels, Chanana heeft te maken met een jaloers en temperamentvol vriendje. Er gaan stemmen op die vraagtekens zetten bij de genomen maatregelen, terwijl Gerri overtuigd is van de anderhalve meter.[epq-quote align=”align-left”]Wat mij het meest is bijgebleven, is dat Groeten van Gerri laat zien hoe absurdistisch de realiteit is geworden.[/epq-quote]
Wat mij het meest is bijgebleven, is dat Groeten van Gerri laat zien hoe absurdistisch de realiteit is geworden. De aankondiging van de intelligente lockdown ligt voor mijn gevoel alweer jaren achter ons, het is nog geen zes maanden geleden. Wat er allemaal in deze film gebeurt is komt zo idioot over dat het zelfs tegen het ongeloofwaardige aanschuurt. Maar het is echt. Zo echt, dat ik het simpelweg niet kon (of wilde) accepteren.
Puur gekeken naar de film op zich zou het beter hebben gekund. Met in het achterhoofd de omstandigheden waarin Groeten van Gerri is gemaakt, kan ik er alleen maar respect voor hebben. Het is indrukwekkend, hoe Lammers het voor elkaar heeft gekregen. Ik beschouw het op zijn minst als een sympathieke poging om het beste te halen uit een onwerkelijke situatie.
Frank Lammers/Frank Lammers en Sanne Langelaar