Het is voor het eerst dat ik worstel met een filmbespreking. Niet dat ik geen oordeel heb over Avonturen van Pietje Bell. Mijn is juist klaarhelder: ik vind het helemaal niets. Oubollig, ouderwets, overgeacteerd. Ik kwam op de film door een krantenartikel over Henk van der Linden. Ik had nog nooit van hem gehoord, hij blijkt echter een pionier te zijn op het gebied van kinderfilms. Hij was het die zich waagde aan verfilmingen van Dik Trom, Pietje Bell en andere kinderhelden. van Der Linden schreef de scripts, deed de regie, bediende de camera, hield zich bezig met produceren… Een beetje de Orson Welles van kinderfilms, dus.
Een paar titels zijn nu te zien via YouTube, benieuwd als ik ben besloot ik Avonturen van Pietje Bell te proberen. Het begin is niet eens zo onaardig. We krijgen fraaie zwart-wit shots van Rotterdam, de voice-over vertelt wat over de wereldberoemde havenstad en dan komt Pietje Bell (Jeu Consten) in beeld. Daarna is de film een aaneenschakeling van sketchachtige scènes waarin naast Pietje Bell ook andere figuren te bewonderen zijn.
Ik doe mijn best om dit door kinderogen te bekijken. Mij te verplaatsen in het publiek van 1964. Alle kritiek die ik heb kan dan met gemak van tafel worden geveegd. Ja, het is oppervlakkig vermaak, de personages zijn nog platter dan een muntstuk van vijf cent en het acteren is wel erg vet aangezet. Zie Thea Eyssen die Tante Cato voorziet van bloedirritant stemmetje. Aan de andere kant, Avonturen van Pietje Bell biedt gewoon kindervermaak. Simpel. Hoe erg zijn de kritiekpunten dan? De kans is klein dat het kinderpubliek zich afvroeg of de shots minder statisch konden zijn.Is zo’n oordeel dan niet te streng?
Zou ik, op jonge leeftijd, deze film wél goed hebben gevonden? Of het alsnog halverwege hebben uitgezet? Ik moet bij toegeven dat mijn smaak altijd iets heeft afgeweken van mijn leeftijdsgenoten, wat zou betekenen dat het eenvoudigweg niet mijn soort film is. Ook dan is het lastig om vol te houden dat Avonturen van Pietje Bell een slechte beoordeling heeft verdiend.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe lastiger ik het vind. Er zijn zat kinderfilms die dit niveau ontstijgen en hetzelfde soort vermaak bieden. Als het aan mij ligt geef ik Avonturen van Pietje Bell een halve ster. Voor de moeite. Maar het is voor kinderen. Is zo’n oordeel dan niet te streng? Of maakt het toch niet uit? Ach, ik zou zeggen, oordeel zelf, want de film is nog steeds beschikbaar.
Henk van der Linken/Jeu Consten en Thea Eyssen