In de documentairehit Tiger King duikt regisseur Eric Goode in de schimmige wereld van de flamboyante en narcistische Joe Exotic. Hij is helemaal gek van leeuwen en tijgers en heeft zijn eigen dierentuin opgericht. Zijn beestenpark trekt massa’s bezoekers die graag met zo’n schattige babyleeuw of -tijger op de foto gaan. De kassa’s rinkelen, Joe kan zijn theatrale persoonlijkheid inzetten, voor de bezoekers is het een unieke ervaring. Iedereen blij. Toch? Lijnrecht tegenover Joe staat Carole Baskin. Zij walgt van zijn praktijken en doet er alles aan dit soort “dierentuinen” op slot te krijgen. Want er zijn nog meer mannen die op deze wijze hun geld verdienen.

De zich als God beschouwende Bhagavan Antle bijvoorbeeld. Hij gebruikt jonge vrouwen als goedkope krachten, zorgt dat zij dag in, dag uit aan de slag gaan. Of de bruuske Tim Stark, die graag wil weten hoe Antla dat doet, met die vrouwen. Mario Tabraue is voormalig drugskoning (hij beweert dat Scarface op hem is geïnspireerd) met flink wat bloed aan zijn handen. Later doet ook de zwijgzame doch gevaarlijke Jeff Lowe zijn intrede. Hij doet wel zo kalm, er hangt een sterk spanningsveld om hem heen.

Is er wel iemand met zuivere bedoelingen in Tiger King? Zelfs Baskins verleden is op zijn minst schimmig. Dat maakt haar overigens weinig uit, zij zet haar kruistocht onverdroten voort. Hoe meer zij Joe aanvalt, hoe meer hij wegglijdt in paranoia. Hij is al niet zo labiel, de psychologische oorlogsvoering brengt hem aan het wankelen. Het wordt zo erg dat hij naar drastische middelen grijpt. Langzaamaan transformeert Tiger King van extravanganza-documentaire naar een bizarre, grimmige thriller. Het gaat niet meer om de dieren, het is een zaak van leven en dood.[epq-quote align=”align-left”]Na elke aflevering vroeg ik mij af: is Tiger King niet perfect boekmateriaal?[/epq-quote]

Joe blijft de documentaire lang alle aandacht naar zich toe trekken. Het maakt hem niet uit hoe, zolang alle ogen op hem zijn gericht is het prima. Hij stapt gerust met twee naïeve jochies in het huwelijksbootje, verzamelt naast dieren ook wapens, snuift zich suf en is de ster van zijn eigen realityshow. Hij is ontzettend charismatisch, het alleen wel leuk blijven. Wanneer iets hem niet zint – zéker als die “Carole-fucking-Baskin” hem weer eens dwarszit – gaat er een knopje om en wordt hij vals. Gemeen.

Na elke aflevering vroeg ik mij af: is Tiger King niet perfect boekmateriaal? Alles is er. De personages, een krankzinnig moordcomplot, plus losse eindjes waar vervolg aan kan worden gegeven. Het is een potentiële bestseller. Zeker weten. Oh, wel nog even een dringende melding aan dierenliefhebbers: er is sprake van onethische dierenpraktijken. Je ziet er niets van, het wordt wel uitgebreid besproken. Wees gewaarschuwd.

Eric Goode