Ik maak het niet elke dag mee dat er in de bioscoopzaal dekentjes klaarliggen. Of dat de muren en dak wel erg zuchten en kraken onder de razende storm. Op weg naar FC Hyena had ik zelfs nog even de angst dat ik in het water zou worden geblazen, gelukkig is dat niet gebeurd. Vanmiddag draaide in deze wat afgelegen bioscoop de nieuwe filmversie van Little Women, gebaseerd op de roman van Louisa May Alcott. Ik wist dat regisseuse Greta Gerwig (Lady Bird) nog was genomineerd voor een Oscar. Zij heeft het beeldje niet naar huis mee mogen nemen, het prikkelde vanzelfsprekend mijn nieuwsgierigheid.

Centraal staan vier zusjes: Jo, Amy, Beth en Meg. Little Women opent met de eigengereide Jo die haar verhalen aan een uitgever probeert te verkopen. Hij accepteert haar pennenvruchten (wel na flink wat aanpassingen) en zij keert dolblij terug naar huis. Het heuglijke nieuws krijgt een flinke nauw als zij treurig nieuws verneemt van haar moeder: Beth is ernstig ziek. Intussen is er een hereniging tussen Amy en de gladde Theodore Laurence (Laurie voor iedereen). Hij was stapelverliefd op Jo, zij wees hem echter af. Meg is getrouwd met een leraar en moet elke cent omdraaien om rond te komen.

Gerwig neemt ons mee in de magische en tragische wereld van vier meisjes die vrouwen worden. De zusjes zijn zulke uitgesproken karakters, met ieder hun eigen persoonlijkheid en temperament, dat ze met gemak de aandacht vasthouden. Met zijn vieren laten ze het knetteren, het spelplezier en de chemie stromen van het scherm. Saoirse Ronan en Florence Pugh als Jo en Amy vallen het meest op, ook Emma Watson en Eliza Scanlon presteren voortreffelijk als Meg en Beth. Dan worden we ook nog eens getrakteerd op kleinere rollen van Laura Dern, Bob Odenkirk en Meryl Streep.Ironie ten top: ik ken die versie dankzij een man.

Ook de historische context is van belang. Little Women speelt zich immers af in de jaren vlak na de Burgeroorlog en de positie van vrouwen was beschamend laag. Zij moesten vooral trouwen en kinderen krijgen. Het irriteert de conservatieve tante van de meisjes dat Jo weigert het traditionele pad te bewandelen. Van de zusjes is het alleen Meg die nog een beetje op het rechte pad blijft. Typerend is bovendien de reactie van de uitgever als hij voor het eerst het lijvige manuscript van Jo leest. Rommel. Wie wil nou zo’n dik boek lezen over vrouwen die niet eens eindigen als echtgenoten? Hij moest eens weten…

Ik moet trouwens bekennen dat ik de roman nooit heb gelezen. Wel weet ik af van de verfilming uit 1994, omdat ik weet dat Christian Bale de rol van Laurie vertolkte. Ironie ten top: ik ken die versie dankzij een man. Hoe dan ook, Gerwig en de actrices hebben het goed gedaan. Echt heel erg goed gedaan. Schandalig dat Little Women er zo bekaaid af kwam bij de Oscars.

Greta Gerwig/Saoirse Ronan en Florence Pugh