Bradley Cooper heeft inmiddels naam gemaakt als veelzijdig acteur, en regisseerde bovendien het fantastische A Star Is Born. Voor hij deze status behaalde, speelde hij in komedies als Wedding Crashers. En dan ook nog in een bijrol. De hoofdrollen zijn voor het duo Owen Wilson en Vince Vaughn. Zij zijn John Beckwith en Jeremy Grey en verdienen hun geld als bemiddelaars bij scheidingen. In hun vrije tijd gaan ze naar bruiloften, waar ze zich voordoen als familieleden, kennissen of vrienden, om vervolgens de (vrijgezelle) vrouwen in bed te krijgen. Dit gaat lange tijd goed. Totdat John verliefd wordt op Claire Cleary.
Zij is de dochter van de steenrijke Secretary Cleary, en bovendien als samen met opperklas eikel Sack Lodge (Cooper). Jeremy heeft per ongeluk de wel erg wilde en impulsieve Gloria versierd, die weer de zus van Claire blijkt te zijn. Na een “romantisch” samenzijn op het strand laat zij hem niet meer gaan. Als John en Jeremy bij de Cleary’s worden uitgenodigd, trekken de makers de komedieregisters open.
Het begin van Wedding Crashers mag dan wel geestig zijn, de eerste tien minuten zijn vooral een overzicht van de bruiloften die John en Jeremy binnendringen. Dat heeft wel wat, erg grappig vind ik het niet. Pas wanneer de excentrieke Cleary’s in beeld komen, wordt het echt grappig. Zo is er nog een hardhorige oma die erg goed met een geweer om kan, en de heimelijke homoseksuele Todd die hunkert naar zijn vaders aandacht. Én naar Jeremy. In een hilarische scène kruipt hij ‘s avonds bij hem in bed. Terwijl Jeremy hem onverbloemd duidelijk maakt dat hij absoluut niets met mannen heeft, probeert Todd hem toch nog te verleiden.Wat Wedding Crashers een beetje de nek omdraait, is de moralistische wending.
Cooper leeft zich helemaal uit als de onuitstaanbare Sack. Hij is het type dat op luidruchtig zijn borst klopt, het alfamannetje dat alles in het werk stelt om zijn terrotorium af te bakenen. Reken maar dat zowel John als Jeremy er juist alles aan doen om hem dwars te zitten. Wedding Crashers is tijdens zulk soort momenten het leukst, wanneer het botst tussen de drie ego’s.
Wat Wedding Crashers een beetje de nek omdraait, is de moralistische wending. Dat John graag met Clair samen wil zijn, prima. Maar als ook Jeremy ineens de ware ziet in Gloria, komt dit nogal gekunsteld over. Ik begrijp wel dat de film anders erg plat wordt, de ontwikkelingen stroken niet helemaal met de karakters. Gelukkig komt ook Will Ferrell nog even langs als de idiote Chazz. Dat maakt het een beetje goed.
John Dobkin/Owen Wilson en Vince Vaughn