Ik vraag mij oprecht af waarom de cast tekende voor Left Behind. De film, een remake, is gebaseerd op het boek van Jerry B. Jenkins en Tim LaHaye, en gaat over de Opname. Of Vervoering. Of een andersoortige vertaling van The Rapture. Lang verhaal kort: ineens verdwijnen duizenden mensen van de aardbodem. Stuk voor stuk gelovigen, die door Jezus naar de hemel zouden zijn getransporteerd. Hoe dwaas dit ook moge klinken, tegelijkertijd is het een interessant uitgangspunt voor een apocalyptisch drama. Helaas wordt op alle fronten de plank gruwelijk mis geslagen. Left Behind ziet eruit als een veredelde soap.
De haarscherpe beelden brengen wel alle details in beeld, maar verhullen niet dat het er allemaal ook goedkoop uitziet. Elke rimpel, elk beetje make-up komt genadeloos in beeld. Net als de tenenkrommende effecten. Ik wil best meegaan in het hele idee, Left Behind ziet er te zonnig, te gelikt uit, en is geen enkele keer spannend.
Alsof dat nog niet ergerlijk genoeg is willen de makers ons, het publiek, er ten alle tijden aan herinneren dat we met een Christelijke film te maken hebben. En dus zijn de dialogen gelardeerd met verwijzingen naar het Christendom. Dat werkt eerder op de lachspieren (of de zenuwen), en maakt van Left Behind een bespottelijke reclame over het eerder genoemde geloof. De dialogen zijn al niet van denderend niveau, de Christelijke praatjes maken het er niet beter op.[epq-quote align=”align-left”]Maar de grootste rode kaart gaat naar Nicolas Cage.[/epq-quote]
Maar de grootste rode kaart gaat naar Nicolas Cage. Ook bij hem werken de digitale beelden in het nadeel, en is zijn optreden eerder ongemakkelijk dan, nou ja, goed. Het is zo ontzettend frustrerend om Cage, die echt wel iets kan, op te zien komen draven in een flop als Left Behind. Soms, heb ik het idee, probeert hij het wel. Maar de hele film lang lijkt hij op de automatische piloot te staan, alsof hij ook maar hoopt dat zijn schermtijd snel voorbij is.
Het is verleidelijk om Left Behind te beschouwen als komedie. Daarvoor is het echter niet grappig. Noch is het dramatisch. Het is vooral saai, ongeloofwaardig en erg pijnlijk om te zien. De auteurs van het boek waren er wel weer over te spreken, en dachten dat het de interesse in de reeks opnieuw zou aanwakkeren. Er zou zelfs een vervolg moeten komen. Dat is niet doorgegaan. Al moet ik zeggen dat ik wel benieuwd ben of het nog slechter zou kunnen dan dit deel. Alles is mogelijk.
Vic Armstrong/Nicolas Cage en Cassi Thomson