Het groepje idioten rondom Johnny Knoxville is uitgegroeid tot beroemdheden. Op zijn minst culthelden. Ze hebben hun levensgevaarlijke en wansmakelijke stunts tot in den treure uitgevoerd. Maar iets wat zo veel heeft opgeleverd, dat kan nog wel een keer worden uitgemolken. Toch? Action Point is losjes gebaseerd op het beruchte pretpark dat in de jaren negentig uiteindelijk zijn deuren moest sluiten. In deze “komedie” loopt de geschiedenis iets anders. Directeur D.C. (Knoxville) is baas van Action Point en zit in zwaar financieel tegenweer. In plaats van het park op te knappen en de attracties veiliger te maken, komt D.C. met een heel ander plan.
Hij wil van Action Point het meest chaotische pretpark ooit maken. Dat zal wel bezoekers trekken. Dit vormt het perfecte excuus voor grappen in de stijl van Jackass, maar dan ben je wel snel klaar met vertellen. Daarom heeft D.C. ook een dochter (Boogie) voor wie hij probeert een goede vader te zijn.
Voor Knoxville is deze film puur bedoeld om zich weer flink uit te leven. Hij gaat de confrontatie aan met kaduuke attracties, wordt aangereden, en probeert onder meer een stekelvarken op te pakken. De scène waarin hij bruusk door een brandblusser wodt weggeblazen is dan wel weer grappig. Maar het is allemaal ook erg flauw en puberaal. Hetzelfde geldt trouwens voor de personages. Er zit niemand bij waarvan ik denk “jou mag ik wel”. Sterker nog, het zijn stuk voor stuk figuren waarvan ik mij afvraag wat ze nou eigenlijk doen. Naast bier zuipen en een beetje rondlopen door het park.Op één of twee keer lachen na is het plat, onsympathiek, en saai.
Ik probeer er nog iets van vermaak in te zien, maar bovengenoemde punten geven precies aan waarom ik Action Point zo slecht vind. Het zijn volwassenen die hun gloriedagen willen herbeleven. Knoxville komt er met zijn gestoorde persoon nog wel mee weg, maar Chris Pontius is simpelweg genant. Hij speelt Benny, en geeft hem een wereldvreemde instelling en maniertjes die vreselijk op de zenuwen werken. Dit was misschien grappig in de jaren negentig, nu oogt het bedroevend.
Action Point is geen film waarvan ik hoge verwachtingen had. De makers slagen er vervolgens in zelfs nog onder die verwachtingen te komen. Op één of twee keer lachen na is het plat, onsympathiek, en saai. Vooral dat laatste is dodelijk voor een komedie. Om trouwens nog even terug te komen op het echte pretpark, Action Point blijkt een legendarische status te hebben opgebouwd. Deze film doet daar geen goed aan.
Tim Kirby/Johnny Knoxville en Eleanor Worthington-Cox