Terwijl de eindcredits van Star Wars: Episode IX – The Rise of Skywalker over het scherm rollen, probeer ik te verwerken wat ik zojuist heb gezien. In The Return of the Jedi zien we nog hoe de kwaadaardige keizer Palpatine door Darth Vader wordt gedood. Maar regisseur J.J. Abrams laat dit personage doodleuk weer terugkomen in dit “slotstuk” (geloven we dat echt?) om zo de rebellie dwars te zitten. Aan Rey, Finn en Poe om hem te stoppen. Intussen loopt ook nog Kylo Ren ergens rond. De Dark Force gloeit nog altijd in hem, tot grote verdriet van mama Leia. Ik kan niet de precieze verhaallijnen van de voorgaande delen oplepelen, ik weet van The Force.
Ik weet hoe het zit met de Jedi en de nalatenschap van Luke Skywalker. Ik weet af van de relaties tussen Darth Vader, Luke en Leia. Wat mij alleen opvalt (of betere gezegd: dwarszit) is hoe Abrams met al die personages en geschiedenissen omgaat. In tweeëneenhalf uur wil hij zijn eigen verhaal vertellen én aanknopingspunten vinden met de originele delen. Dat roept vragen op.
Waarom wordt in godsnaam Palpatine erbij gesleept? Hoezo leeft hij nog? Hoezo houdt hij zich schuil in een schimmige grot en heeft hij een hele vloot klaarstaan om de rebellen de kop in te drukken? Hoe krijgt hij dat voor elkaar? Waarom hebben Kylo en Rey soms ineens telepathisch contact met elkaar, zijn ze zelfs in staat elkaars werelden te betreden? Wat is eigenlijk de rol van Dominic Monaghan? Waar slaat het offeridee van Palpatine op?Het hangt van kunstmatige plotingrepen en spreekwoordelijke deus ex machina’s aan elkaar om maar tot een conclusie te kunnen komen.
Het is bovendien beschamend hoe The Force misbruikt wordt om de plot maar in goede banen te leiden. En het allerergste vind ik dat Abrams een plottwist in de film gooit waar vervolgens overheen wordt gewalst. Als er één moment is die op zijn minst uitleg verdient, dan is dit het wel. Ik vermoed dat Abrams wil teruggrijpen op het dramatische hoogtepunt van The Empire Strikes Back. Hij komt niet eens in de buurt.
Star Wars: Episode IX – The Rise of Skywalker wil veel. Veel te veel. Het hangt van kunstmatige plotingrepen en spreekwoordelijke deus ex machina’s aan elkaar om maar tot een conclusie te kunnen komen. Ik begrijp heel erg goed dat Abrams een onvoorstelbare druk moet hebben gevoeld. De vorige Star Wars deed de kassa’s nog rinkelen en beschouwde ik als mijn favoriete film van 2017. Dit vervolg gaat helaas een heel ander lot tegemoet. En dat met zulke fantastische acteurs.
J.J. Abrams/Daisy Ridley en Adam Driver