Hoe kon het ook anders: De Patrick speelt zich af op een nudistencamping, en dus ging het de critici en interviewers met name om de piemel van Pierre Bokma. En die van Kevin Janssens. Toegegeven, omdat de cast de hele film naakt rondloopt is het lastig niét naar de geslachtsdelen te staren. Maar De Patrick gaat over zoveel meer dan de piemels van de acteurs. Janssens, die eerder met Revenge, D’Ardennen en Undercover een psycho neerzette, speelt nu de rol van Patrick. Een wat simpele, maar ook erg innemende dertiger met opvallend bloempotkapsel. Zijn vader is de baas van een nudistencamping.
Er klinkt steeds harder gemor vanuit de vaste gasten. Zeker Herman (Bokma met afschuwelijk kapsel) is de ijzeren vuist van Patricks vader meer dan zat. Patrick kan het allemaal weinig schelen. Zolang hij maar kan knutselen in zijn werkplaats. Maar dan overlijdt zijn vader. En verdwijnt één van zijn hamers. Wie heeft de diefstal op zijn geweten? Al moet Patrick elk hoekje en gaatje van de camping doorzoeken, hij moet en zal zijn hamer terugvinden.
Mocht je denken dat het onmogelijk is om een film lang het hoofdpersonage naar zijn hamer te laten zoeken, dan raad ik je zeker De Patrick aan. Want regisseur Tim Mielants trekt ruim anderhalf uur voor de zoektocht uit. Tussen het zoeken door poogt Herman de macht op de camping over te nemen, verstoort een zelfingenomen zanger (Jemaine Clement in een prachtrol) de rust, en gaat Hermans vrouw vreemd met Patrick. Maar waar is toch die vervloekte hamer gebleven?
De gitzwarte humor, maffe personages en vervreemdende sfeer doen nog het meest denken aan het werk van de Coens.
Mielants werkt dit flinterdunne doch intrigerende plot tot in het absurde uit. Iedereen is begaan met Patricks zoektocht. Eén van de vaste gasten biedt zelfs aan om mee te zoeken. Alsof die hamer een Heilige Graal is en Patrick er het alleenrecht op heeft. De gitzwarte humor, de maffe personages en vervreemdende sfeer doen nog het meest denken aan het werk van de Coens. Patrick zou als personage zo in hun oeuvre passen.
De Patrick is meer dan blote lijven kijken. Het is een rouwdrama, gaat over voor jezelf opkomen, het loslaten van obsessies en het accepteren van het onvermijdelijke. Janssens laat zien meer rollen aan te kunnen en houdt zich perfect staande tegenover Bokma. Net als niet iedereen gecharmeerd is van het werk van de Coens, zo zal De Patrick zijn voor- en tegenstanders kennen. Wat mij betreft is dit één van de fijnste films van het jaar.