Ik geloof het niet. Is Swept Away echt geregisseerd door Guy Ritchie? De man van Lock, Stock, and Two Smoking Barrels? Snatch? De update van Sherlock Holmes? Is het écht de Engelse filmvirtuoos die deze troep heeft gemaakt? Ik wist dat Swept Away een reputatie heeft – en geen beste ook – maar ik kan gewoon niet accepteren dat Ritchie achter de camera stond. Het begint nochtans aardig. Een groepje rijkeluizen stapt aan boord van een schip voor een welverdiende vakantie. Amber, gespeeld door Madonna, loopt rond met een chagrijnige kop, en doet niet veel meer dan klagen, zuipen en roken.

Giuseppe, één van de bemanningsleden, bijt van ergernis bijna zijn tong af. De rollen worden plots omgedraaid als hij en Amber per ongeluk op een onbewoond eiland terechtkomen. Nu mag Amber voor slaaf spelen en is Giuseppe de meester. Dankzij de onderonsjes tussen de bemanningsleden en de domme opmerkingen van Debi is het begin nog wel geestig. Ja, het is allemaal erg plat en weinig verheffend, slecht is het niet. Het is het middenstuk waarin het pijnlijk falen van Swept Away van start gaat.

Want dan schakelt Ritchie over naar bloedserieus drama. Maar de personages zijn van meets af aan zo bot en irritant, dat ik onmogelijk sympathie voor ze kan opbrengen. Al helemaal niet voor Amber. Dat wordt behoorlijk lastig op het eiland, als we medelijden met haar moeten krijgen. Giuseppe ontpopt zich nog tot eersteklas klootzak, waardoor we opgezadeld worden met twee ijskoude personages. Ik begrijp de bedoelingen, de onderliggende boodschap, het wordt verrassend amateuristisch verteld.

De film duurt nog geen anderhalf uur, naar mijn gevoel is elke minuut te veel.

Ritchie is echter nog lang niet met ze klaar en laat godbetert een romance tussen ze ontstaan. In het origineel zal dit ongetwijfeld gewerkt hebben. Hier is het zo ongeloofwaardig en geforceerd, het is eerder komisch dan ontroerend. Het probleem is dat die dramatische toon de rest van de film domineert. Ik moet oprecht geloven dat die twee kemphanen voor elkaar bestemd zijn? Ik moet tranen in mijn ogen krijgen van die potsierlijke finale?

Ritchie is fantastisch met flitsend camerawerk, snelle, scherpe dialogen en smakelijke personages. Swept Away heeft geen van die ingrediënten. Het is stomvervelend en saai. De film duurt nog geen anderhalf uur, naar mijn gevoel is elke minuut te veel. Madonna kan niet acteren, de chemie tussen haar en Adriano Gianni is non-existent. Het verrast mij geenszins dat Ritchie zich hierna opnieuw moest bewijzen. En dat Madonna geen hoofdrollen meer heeft gespeeld.