Wat betreft The Other Guys heb ik een unicum te pakken: ik ben helemaal vergeten dat ik hem al eens heb gezien. Al komt de herkenning pas laat. Tijdens een wervelende start, vol met clichématige, over de top actie, maken we kennis met twee übercoole agenten: Christopher Danson en P.K. Highsmith. De spectaculaire intro ten spijt, zijn zij niet de hoofdpesonages van deze komedie. Die eer gaat naar het onwaarschijnlijke duo Allen Gamble (Will Ferrell) en Terry Hoitz (Mark Wahlberg). Als Christopher en P.K. in een bizarre scène van een hoog gebouw hun dood tegemoet springen (iets met hun ego), ziet Terry zijn kans schoon.
Het moet afgelopen zijn met het geestdodende bureauwerk. Hij is een pauw die zijn vleugels moet uitslaan! Er volgt nog een hele discussie over de vliegcapaciteit van pauwen, Terry laat zich daar niet door weerhouden. Allen ziet straatwerk niet helemaal zitten, evengoed laat hij zich door de opgefokte Terry meesleuren. Wanneer ze op een zaak stuiten, is Terry echt niet meer te houden. The Other Guys staat bol van de merkwaardige grappen waarmee de machocultuur bij de politie belachelijk wordt gemaakt.
Ferrell portreert een schuchtere, in zichzelf gekeerde accountant die perfect met dit soort grappen uit de voeten kan. Als Terry wat dansmoves laat zien beweert dit puur te hebben geleerd om dansers belachelijk te maken, reageert Allen verrast: Terry heeft al die moeite gedaan om sarcastische danspasjes te leren…? En als Terry zich helemaal opblaast en verbaal de strijd met Allen aangaat, weet Allen elk woord terug te kaatsen. Tot frustratie van Terry.
The Other Guys staat bol van de merkwaardige grappen waarmee de machocultuur bij de politie belachelijk wordt gemaakt.
Het is halverwege de film wanneer de herkenning begint. Wie zou denken dat de verlegen Allen samen is met zo’n bloedmooie vrouw? Als Terry haar voor het eerst ziet, weigert hij te geloven dat ze bij Allen hoort. Man, die scène weet ik inderdaad nog. Ook dat de grap leuker wordt omdat Allen zowaar een vrouwenmagneet is. Tot grote verbijstering van Terry. En, denk ik, het publiek.
De grote verrassing is Wahlberg. Ik ken hem alleen als de stoere actieheld, hij redt zich perfect in een komedie. Hij neemt zijn rol bloedserieus maar durft zijn imago op de hak te nemen, waardoor de grappen goed aankomen. Samen met Ferrell is hij een sterk duo. Merkwaardig dat ik dat dan wel ben vergeten. The Other Guys is niet de beste film ooit, maar echt wel memorabel genoeg. Beter opletten voortaan.