Marlon Brando wordt nog altijd beschouwd als de beste acteur van zijn generatie. En misschien wel de beste acteur ooit. Jaren geleden zag ik de trailer van Listen to Me Marlon, opgebouwd uit honderden uren aan ingesproken tapes van de meesteracteur. Natuurlijk was mijn interesse gewekt. Zodra de titel uitkwam op DVD zag ik mijn kans schoon. Listen to Me Marlon begint met een nieuwsuitzending. In huize Brando zijn geweerschoten gehoord, kennelijk is er een dodelijk slachtoffer gevallen. Wat blijkt: Christian Brando (ja, zoon van) heeft het dodelijke schot gelost. Het slachtoffer is zijn zwager, de partner van Tarita Brando (inderdaad, dochter van), die gewelddadig zou zijn naar Tarita.

Na deze pittige binnenkomer maken de makers een omtrekkende beweging en starten bij het begin. Wie was Marlon Brando? Hoe is zijn carrière begonnen? Hoe anders deze reis te laten verlopen dan via de acteur zelf. Zoals gezegd is Listen to Me Marlon gemaakt uit ingesproken tapes. En dus krijgen we ruim anderhalf uur de stem van de acteur te horen. Wat absoluut geen straf is.

Hij beschrijft tot in detail zijn kijk op het leven, hoe hij als jonkie werd beschouwd als aanstormend talent, de Oscar ontving voor zijn rol in On the Waterfront, en een carrière als acteur vanzelfsprekend leek te zijn. Zijn visie op het acteren is het interessantste deel van deze documentaire. Hij vertelt hoe het acteren in zijn tijd voorspelbaar werd, en hij ging voor ongewone timing in zijn spel. Wacht op het juiste moment om je tekst ten gehore te brengen. Niet voor niets hangt hij de leer van acteerdocente Stella Adler aan: wees altijd eerlijk op het podium. Hoe je je ook voelt, dat moet je juist laten zien! Woorden zijn betekenisloos, het gaat om de emoties.

Voor (beginnende) acteurs is deze documentaire een noodzakelijke masterclass in acteren.

Maar er moet natuurlijk ook drama zijn. Anders wordt het oninteressant. Hetzelfde geldt voor documentaires. En dus wordt ook het turbulente privéleven van Brando belicht. In zijn woorden, uiteraard. Hoe zijn huwelijken op de klippen liepen, de bittere voogdijstrijden (die echt absurde vormen kregen), en de tragedies die zijn kinderen ondervonden.

Dit deel laat zien dat Brando ook maar een persoon was. Een gemankeerd persoon die – aldus hijzelf – ook maar probeert om het juiste te doen. Listen to Me Marlon is in geen enkel opzicht subjectief, wel laat het op unieke wijze de zielsroerselen van een getroebleerd meesteracteur zien. Voor (beginnende) acteurs is deze documentaire een noodzakelijke masterclass in acteren.