Tropic Thunder is tot mijn verrassing alweer elf jaar oud. Ben Stiller, Etan Cohen en Justin Theroux schreven een krankjorum verhaal met personages die elk een tik van de molen hebben gekregen. Er moet een film worden gemaakt van het boek Tropic Thunder, neergepend door veteraan Four Leaf. Acteur Tug Speedman moet dringend een hit hebben na zijn historische flop Simple Jack, en speelt de hoofdrol in de productie. Jeff Portnoy, een komiek, wil dolgraag bewijzen dat hij meer kan dan platte komedies. Dan zijn er nog het groentje Kevin Sandusky, de rapper Alpa Chino, en de zeer zelfingenomen Kirk Lazarus.

Kirk staat bekend om zijn vergaande methodes om zich personages eigen te maken. Om in deze film te spelen heeft hij zijn huid laten pigmenteren. Want ja, hoe speel je anders een getint personage. Dit groepje bijeengeraapte karakters moet worden geregisseerd door Damien Cockburn. En dan is er ook nog de temperamentvolle producer Les Grossman. Geen wonder dat de film dreigt uit te lopen op een ramp.

Tropic Thunder kon elf jaar geleden op flink wat hype rekenen. Logisch. Dit is een sterrencast, met acteurs in topvorm. De makers hebben deze komedie bovendien voorzien van neptrailers die vette knipogen uitdelen naar filmfranchises en zogenaamde hoogstaande kunstfilms. Je weet precies welke echte titels keihard in de zeik worden genomen. De makers hebben er zoveel liefde in gestopt dat ik graag meer van die werkjes had willen zien. Het is ergens zonde dat het neptrailers zijn.

Het wringt een beetje als de makers hun personages wat drama willen geven, toch is dit nog een van de betere komedies die ik ken.

De grappen van de film zelf zijn soms wat flauw, dit wordt ruimschoots goedgemaakt door Robert Downey Jr. als Kirk en Tom Cruise als Grossman. Downey Jr. is briljant als Kirk. Wie anders kan een tekst als “I dont read the script. The script reads me” zo overtuigend brengen? Cruise levert met zijn optreden de grootste verrassing van de film. Hij heeft er zichtbaar plezier in iedereen verrot te schelden, en voert zonder blikken of blozen een bespottelijk dansje op. Ik heb nog altijd mijn vraagtekens bij Cruises banden met Scientology, hij bewijst wel nog altijd een ijzersterk acteur te zijn.

Tropic Thunder is na elf jaar nog steeds een leuke film. Het wringt een beetje als de makers hun personages wat drama willen geven, toch is dit nog een van de betere komedies die ik ken. Downey Jr. werd zelfs nog genomineerd voor een Oscar voor beste bijrolspeler. Kan je nagaan. Stiller nog wel eens zo’n film schrijven en regisseren.