Jaren geleden kwamen drommen pubers naar de bioscoop voor Costa!. Deze zomertitel, geschreven door Wijo Koek en geregisseerd door Johan Nijenhuis, neemt het publiek mee naar Spanje. Frida gaat met twee vriendinnen daar vakantie vieren en wordt gedwongen haar zusje Janet ook mee te nemen. Daar aangekomen blijken twee rivaliserende clubs – Empire en Costa – nogal met elkaar in de clinch te liggen. De helden, waaronder de blonde hunk Rens, werken bij Costa. Rens laat al snel zijn oogje vallen op Janet. Frida, ook werkzaam bij Costa, is echter ook verliefd op Rens, en pikt het niet dat de naïeve Janet zomaar haar vlam inpikt.

Er was ook een serie met dezelfde titel, ik dacht altijd dat die was geïnspireerd op de film. Grappig genoeg is het net omgekeerd, en is de film juist een voortborduursel op de serie. Hoewel, ik denk dat “voortborduursel” wel erg veel eer is voor een film die werkelijk niets toevoegt aan de serie. Costa! concentreert zich op de drank en seks, met glansrollen voor Daan Schuurmans, Katja Schuurman en Georgina Verbaan. Hoewel, hou dat maar op “rollen”. Het is niet alsof de acteurs zoveel meer doen dan met ontbloot (boven)lijf door het scherm rennen.

Ik kan mij goed voorstellen dat pubers dit destijds spannend vonden. Maar als ik er nu naar kijk, oogt Costa! eerder als een veels te lange clip uit de jaren negentig. Er worden foute danspasjes uitgevoerd, op de geluidsband komt Imaani voorbij met “Where Are You Now”, en Janet en Rens koesteren een voorliefde voor liedjes uit het oeuvre van het Euro Songfestival.

Waarom, wáárom worden er dan zulke achterlijke keuzes gemaakt, dat Costa! niet meer fout is maar ronduit slecht.

Dat is niet erg. Fout kan goed werken. Zet het lekker vet aan, neem het niet al te serieus, en je hebt een film die zo slecht is dat hij goed wordt. Waarom, wáárom worden er dan zulke achterlijke keuzes gemaakt, dat Costa! niet meer fout is maar ronduit slecht. Victor Löw die een Deen speelt en Engels spreekt? Een schandalig afgeraffelde verhaallijn over een bijna-verkrachting? Een slappe vechtpartij tussen medewerkers van Empire en Costa?

Costa! is zeker sexy, het is ook leeg, dom en stupide. Dat laatste is een synoniem voor het voorgaande woord, maar klinkt evengoed toepasselijk voor deze film. Op het eind worden snel alle lijntjes afgewerkt (ineens heeft Frida wel zin in een lesbisch avontuurtje), is er nog iets met drugs, en dat was het dan. Nijenhuis leverde nog meer van dit soort beroerde formulewerk af, Koek vond een filmmaakpartner in Oliehoek, de cast maakte voortaan betere titelkeuzes.

Er is opvallend genoeg geen trailer te vinden. Hier een fragment.