Zoveel sterren geven de lezers aan deze titel.

Point Break gaat als volgt: een FBI-agent infiltreert in een groep surfers die verantwoordelijk zijn voor een reeks bankovervallen. En dan is de leider van die surfergroep ook nog eens een adrenalinejunk, met als vurige wens het berijden van de grootste golf ooit. Dit klinkt als een vrij bezopen plot. Wat nog veel meer bezopen is: het werkt. Misschien omdat onder het gezochte verhaal thema’s spelen als vriendschap, je grenzen vinden, en de natuur versus de mens. De agent, Johnny Utah, wordt gespeeld door Keanu Reeves, die als groentje bij de federale politie terechtkomt. Hij moet meehelpen met het oplossen van bankovervallen, en stuit op een mysterieuze zaak. Een bende heeft in drie jaar bijna dertig banken overvallen, en is nog nooit gepakt.

Hoe kan dit? Johnny’s mentor, brombeer veteraan Pappas, heeft een theorie. Alle bewijzen wijzen naar hetzelfde: de overvallers zijn surfers. Net als iedereen lacht Johnny deze theorie weg. Tot hij zich realiseert dat Pappas gelijk zou kunnen hebben. Johnny besluit undercover te gaan als surfer. Eerst ontmoet hij de stoere surfchick Taylor (Lori Petty), daarna kruist hij het pad van Bodhi (Patrick Swayze). De charismatische en anarchistische surfer blijkt de bendeleider te zijn. En zoals dat gaat in dit soort films, ontstaat een hechte band tussen hem en Johnny.

Ondanks de voorspelbaarheid van Point Break, merk ik toch dat deze titel mij raakt. Ik kan wel raden dat de verhouding tussen Johnny en Bodhi een gespannen toon krijgt. Maar omdat hun band zo oprecht voelt komt het alsnog authentiek over. Ik begrijp heel goed dat Johnny worstelt met zijn rol als infiltrant. Het is even wennen om Reeves in een andere rol dan dat van actieheld te zien, op zijn meest intense momenten voel ik zijn frustraties.

Ondanks de voorspelbaarheid van Point Break, merk ik toch dat deze titel mij raakt.

Swayze is dan weer als een vis in het water als Bodhi. Ik ken de acteur verder alleen als de priester in Donnie Darko, hier zet hij een totaal andere rol neer. Hij is een man die steeds prikkels moet hebben om zich levend te voelen. Als hij daarvoor een dodelijke golf moet besurfen, dan moet dat maar. Hij is knettergek, tegelijkertijd gelooft Bodhi zo sterk in zijn overtuigingen, dat ik gerust met hem uit een vliegtuigje zou springen.

Point Break is niet de titel die het moet hebben van een goed bedacht plot. Wel van zijn personages, en natuurlijk de stunts die worden uitgehaald. Het mag allemaal overkomen als new-age, zweverige onzin, gekunsteld gecombineerd met actie, zoals ik al aangaf werkt het. In 2015 werd nog een bloedeloze remake uitgebracht, puur bedoeld om mooie plaatjes te schieten.