Zoveel sterren geven de lezers aan deze titel.

Wanneer we het hebben over de jaren negentig, Paul Verhoeven, Michael Douglas en Sharon Stone, kan het niet anders of we eindigen bij Basic Instinct. Het script is geschreven door Joe Eszterhas (ook verantwoordelijk voor het afschuwelijke Show Girls), en gaat om de getroebleerde agent Nck Curran. Nick is een stoer alfamannetje die tijdens een bloederige zaak op het pad van de verleidelijke Catherine Trammell komt. Zij heeft een seksuele relatie gehad met rockzanger Johnny Boz, die in de beroemde beginscène met een ijspik wordt afgeslacht. Heeft Catherine er iets mee te maken? Het staat vast dat ze houdt van ijs hakken, zich omringd met vrouwen met een duister verleden, en boeken schrijft over schimmige doodzaken.

Nick, die onder toezicht van Interne Zaken staat, is geïntrigeerd door de femme fatale. En daar is Catherine zich zeer van bewust. Iedereen waarschuwt Nick om bij de schrijfster uit de buurt te blijven. Maar hij kan niet genoeg van haar krijgen. Al zoekt hij zijn seksuele heil bij psychologe Beth Garner, de armen (en benen) van Catherine blijven lonken. Zo ontstaat een machtsspel waarbij het de vraag is wie nou echt de touwtjes in handen heeft.

Basic Instinct zou afgeschreven kunnen worden als ranzige thriller, waarin een dun plot wordt gebruikt voor pittige seksscènes. Want eerlijk is eerlijk, dat hele politieonderzoek is een lachertje. Eszterhas gaf nog toe dat hij eigenlijk een DNA onderzoek in zijn script had moeten verwerken. Als Nick dichter bij de waarheid komt, voelt het hoe langer hoe meer vergezocht, en dat einde is ook best flauw gedaan.

Basic Instinct zou afgeschreven kunnen worden als ranzige thriller, waarin een dun plot wordt gebruikt voor pittige seksscènes.

Maar onder het opgewonden oppervlakte speelt nog zoveel meer. Nick is een macho wiens genoegen zijn afgepakt. Hij mag immers niet roken, drinken en kan zijn driften maar met moeite controleren. Catherine prikt zonder probleem door hem heen en bepaalt de regels van hun stomende affaire. Beth laat zich door hem overmeesteren en is voor Nick een perfecte sekspop. Toch blijft Nick naar de moordverdachte neigen. Hoeveel zegt dat over hem? Ik wil niet zeggen dat Basic Instinct een superdoorwrochte studie is naar gendervraagstukken, er worden wél interessante vragen gesteld.

Basic Instinct combineert de visuele durf van Verhoeven (het zweet druipt bijna van het beeldscherm) met de obscene wereld van Eszterhas. Douglas (geheel onterecht genomineerd voor een Razzie) weet kwetsbaarheid en stoer geloofwaardig in zijn personage te verenigen, Stone weet de scènes helemaal naar haar hand te zetten. Kijk maar naar haar verhoor, dan begrijp je wel wat ik bedoel.