Zoveel sterren geven de lezers aan deze titel.

Toen Kill Bill: Vol. 1 uitkwam in 2003 had ik nog nooit een film van Quentin Tarantino gezien. Ik was toen veertien, en diep onder de indruk van het explosieve geweld. Nu, zestien(!) jaar later, kan ik alleen maar concluderen dat dit eerste deel van Kill Bill nog altijd stevig in de schoenen staat. En een hoogtepunt vormt in het oeuvre van Tarantino. Centraal staat The Bride, die deel uitmaakt van de Deadly Viper Assasination Squad, geleid door de mysterieuze Bill. Als The Bride deze huurlingengroep wil verlaten om te trouwen, zorgen haar partners voor een bloederige bruiloft. The Bride raakt in coma door een kogel, ontwaakt vier jaar later, en zweert wraak op de daders. Eén voor één gaat ze haar oud-collega’s af. Net zolang tot ze bij Bill is.

Dit is op de eerste plaats Tarantinos versie van het wraakgenre. Ledematen vliegen in het rond, kogels verbrijzelen hoofden, zwaarden scalperen kruinen. Het bloed sijpelt niet, het spuit met volle kracht de wonden uit als bloedfonteinen. Het geweld is zo waanzinnig over de top, dat het soms komisch wordt. Je vergeet bijna dat er ook zwaar verknipte personages rondlopen.

Neem nou O-Ren Ishii, één van de kwaaddoeners op het lijstje van The Bride. Via een aangrijpende animé zien wij hoe O-Ren als negenjarig meisje getuige is van de brute moord op haar ouders, om jaren later wraak te nemen. Daarna klimt ze op in de criminele hiërarchie en maakt naam als ‘s werelds beruchtste huurmoordenaar. Laat het maar aan Tarantino om zo’n eenvoudig achtergrondverhaal stilistisch dusdanig in te pakken, dat het dunne personage alsnog tot leven komt. Helaas geldt dit niet voor iedereen. Echt een minpunt kan ik dit niet noemen, al had ik graag ook meer geweten over bijvoorbeeld Vernita Green.

Kill Bill: Vol. 1 is een spectaculaire opmars naar het echte duel tegen Bill.

Stilistisch is Kill Bill: Vol. 1 een pareltje. Snelle montage, lange takes, splitscreen, overgang van kleur naar zwartwit en weer terug. Alles wordt uit de kast getrokken om de film zo flitsend mogelijk te maken. Maar dan wel met een stijlvaste hand. Het wordt nergens een chaotische bende. Het hoogtepunt is het zwaardgevecht in de Blue Temple, waar The Bride het opneemt tegen het gekkenleger van O-Ren.

Kill Bill: Vol. 1 is een spectaculaire opmars naar het echte duel tegen Bill. Deel 2 zag ik uiteraard ook. Destijds ging mijn voorkeur uit naar deel 1, wat in mijn ogen echt een übercoole wraakfilm is. Wie weet hoe ik er nu naar zal kijken.