Ik heb nog de stille hoop dat Gräns het soort film is waar op een doordeweekse middag niet veel publiek op afkomt. Het zit wel lekker, in een lege zaal. Maar als het mannetje van de bioscoopreclame verschijnt, druppelt er nog publiek binnen. Een ouder echtpaar gaat achter mij zitten, de man geeft zo nu en dan commentaar. Bedankt. Want ik ben zo blind dat ik een voice-over nodig heb. Gräns gaat over de opvallend ogende Tina die werkt als grensbewaker. In tegenstelling tot haar collega’s heeft zij een sterk ontwikkelde reuk waarmee ze emoties kan ruiken. Schaamte, schuld, dat soort zaken. Zo pikt ze moeiteloos smokkelaars en andersoortige kwaaddoeners uit de mensenmassa. Tot de net zo opvallende Vore haar passeert.
Hij heeft dezelfde soort diepliggende ogen, groteske neus, vlassige haren en grote tanden. Net als Tina wordt het publiek nieuwsgierig. Wie is die zonderling? Als hij vertelt wie hij is, maar ook wie zij is, wordt Tinas wereld ineens op de kop gezet. En dat terwijl ze net de politie assisteert bij het oprollen van een pedofielennetwerk.
Voor je verder leest: er zitten eventuele spoilers in deze recensie.
Ik dacht dat deze film was geregisseerd door Tomas Alfredson, eveneens verantwoordelijk voor het magische vampierdrama Let The Right One In. In de gauwigheid zie ik die titel op de filmposter van Gräns staan, om aan te geven dat het van dezelfde makers is. Toch zie ik meteen verschillen. Er wordt vaak uit de losse pols gefilmd, de omgeving is veel grauwer, en de personages zijn natuurlijk veel volwassener. Dit zorgt voor een realistische setting, waardoor Tinas markante verschijning als een “chromosomenfout” kan worden verklaart. Toch voorvoel je dat er iets anders aan de hand is. Dat vermoeden wordt bevestigd door de komst van Vore. Wat blijkt? Ze zijn trollen. Ze schijnen een eigen lichaamsbouw te hebben, eigen cultuur, een heel eigen wereld dus.
Gräns heeft zeker potentie, het is voor mij te rafelig.
De makers proberen in Gräns twee verhaallijnen met elkaar te verweven, zodat het magische en het realistische elkaar ontmoeten. Maar geen van die lijntjes wordt echt goed uitgewerkt. Zo blijft nog veel over de Trollenwereld vaag (schijnbaar is iedereen op de hoogte, maar Tina zelf weet van niets?), en voelt het pedofielenverhaal nogal gekunsteld. Ik wil meer weten over die Trollen. Waar komen ze vandaan? Wat is er met de groep waar Vore het over heeft?
Gräns heeft zeker potentie, het is voor mij te rafelig. Oh, en wat betreft de regisseur, ik heb daarin een foutje gemaakt. Tomason heeft hier niets mee te maken. De schrijver van Let The Right One In heeft meegeschreven aan het scenario van Gräns, de regie is gedaan door Ali Abbasi. Weet ik dat ook weer.
Ali Abbasi/Eva Melander en Eero Milonoff