“Als die bad bitches een fucking Spring Break willen, dan kunnen ze er eentje krijgen,” moet Harmony Korine hebben gedacht toen hij het script van Spring Breakers schreef. Vier meisjes (Faith, Candy, Brit en Coty) gaan naar Spring Break voor een vakantie vol hedonisme. Hun tripje wordt ruw verstoord door de politie en even lijkt het erop dat de film vroegtijdig aan zijn eind komt. Maar dan is daar de geflipte Alien, een blanke wannabe gangsta. Hij wil graag meer weten over de vier ruige chicks en neemt ze onder zijn hoede. Natuurlijk levert dit vooral meer problemen op. Ik recenseerde dit pareltje toen ik nog schreef voor een andere recensiesite en had de mazzel de persvoorstelling bij te kunnen wonen. 

Ik heb al enige tijd de DVD in bezit en kan hem dus nog regelmatig opzetten. Dankzij de snelle montage, felle kleuren en energieke soundtrack, is deze titel vanaf tel één een opwindend tochtje door een zonovergoten feest. Het zou zomaar een uitgerekte videoclip kunnen zijn.

Daaronder bubbelt echter rottigheid. Want de meisjes komen juist naar Spring Break om pauze te nemen van hun monotone levens. Thuis hebben ze niets te zoeken. Hier kunnen ze vrij zijn, weer even het gevoel hebben dat ze leven. Ze willen zo graag hun vertrouwde wereld gedag zeggen dat ze een restaurant overvallen voor geld om maar Spring Break te kunnen vieren. Dit gaat ze trouwens verrassend gemakkelijk af. En tijdens het feesten duwen ze de grenzen steeds verder van zich af. Totdat ze door Alien in écht benauwde praktijken terechtkomen. En er naar de wapens wordt gegrepen. Faith is de eerste die afhaakt.

Zoals met alle goede feestjes komt nadien de kater opdagen.

Ook als het feest is afgelopen en de meisjes met geweld te maken krijgen, blijft Korine vasthouden aan de springerige filmstijl. Zijn regie krijgt zo gaandeweg een ironische lading. Als om het hele gangstergenre belachelijk te maken. De kogels vliegen in het rond, overal is bloed te zien, Britney Spears zingt op de achtergrond Everytime. Erg gewelddadig allemaal, maar Korine benadert het met een hele vette knipoog. Pas als de meisjes tot inkeer komen gaat het schuren. Plotseling is het niet zo leuk meer, dat Spring Break.

Korine daagt de kijker de hele film lang uit, dwingt zijn publiek een schreeuwerige wereld in, en laat de schreeuw net zolang klinken tot het schor is geworden. Zoals met alle goede feestjes komt nadien de kater opdagen. Wat heeft Korine in godsnaam in elkaar gedraaid? Een cultklassieker die het herkijken meer dan de moeite waard is.

Harmony Korine/Selena Gomez en James Franco