Sinds A Star Is Born ben ik Bradley Cooper heel anders gaan zien. Niet meer als het alfamannetje uit (romantische)komedies, maar als een acteur met onverwachte dieptes. Dat maakt nieuwsgierig naar andere films waarin hij de hoofdrol speelt. Ik ontdekte op Videoland Burnt, een drama over chefkok Adam Jones. Na jaren in de greep van verschillende verslavingen te hebben geleefd, wil hij de ultieme comeback maken: een restaurant openen en drie michelinsterren scoren. Hij zoekt wat kennissen op met wie hij een team wil opbouwen. Niemand staat echt te springen om met hem samen te werken. Adam is een hermetische perfectionist. Zo iemand die loopt te tieren en vloeken als ook maar één detail niet klopt.
En omdat Adam de keuken moet leiden staat zijn perfectionisme hem nogal in de weg. Natuurlijk leert hij dat echt perfectionisme een illusie is en dat hij meer moet ontspannen. Burnt is volgens bekend recept klaargemaakt, inclusief een toetje na afloop.
Het valt echter niet te ontkennen dat de ingrediënten met veel liefde zijn bereid. En dat hoofdingrediënt Adam met veel pit vertolkt wordt door Cooper. Net als de film zelf is Coopers optreden strak en gefocust. Ik geloof direct dat hij een legendarische kok is met een dito reputatie. Buiten de keuken is Adam nors en reageert hij alleen met de hoogstnodige woorden. Hij is niet het type om eens gezellig bij te kletsen met een glas wijn. Dat laatste sowieso niet, hij is al twee jaar nuchter. In de keuken leeft hij op. Schreeuwt bevelen, bestudeert bestellingen en proeft, bakt, kookt, snijdt en schenkt. Eén foutje, één afwijkinkje, en hij draait door, smijt borden tegen de muur en scheldt zijn personeel uit.
Vergeleken met Coopers regiedebuut (die overigens ook voorspelbaar is) mist Burnt de knetterende chemie tussen de acteurs en de rauwe emoties.
Ondanks zijn temperamentvolle persoonlijkheid komen we niet meer te weten over Adam. Hij is zich vroeger te buiten gegaan aan drank, seks en drugs, maar erg veel wordt daar niet over uitgeweid. Dat is jammer. Volgens mij had Cooper zijn optreden van meer reliëf kunnen voorzien, ons een kijkje kunnen gunnen in Adams getormenteerde kop. Nu is het wel spannend om naar hem te kijken, maar het gevoel heerst dat er meer in dit personage had gezeten.
Vergeleken met Coopers regiedebuut (die overigens ook voorspelbaar is) mist Burnt de knetterende chemie tussen de acteurs en de rauwe emoties. Niet dat de chemie nu helemaal ontbreekt, maar Cooper en Lady Gaga creëerden samen een imposant vuurwerkspektakel. Dat doet Cooper hier nu in zijn eentje en voorziet Burnt zo van flink wat energie.
John Wells/Bradley Cooper en Sienna Miller