Ik heb er lang over getwijfeld om Fifty Shades Freed in huis te halen. Op zich, ik heb de voorgaande delen ook gezien. Ik wil toch weten hoe de relatie tussen Dorian Grey en Antasia zich verder ontwikkelt. Het is vergelijkbaar met Fifty Shades of Grey en Fifty Shades Darker: Dorian houdt het liefst de touwtjes in handen, Anastasia rebelleert tegen zijn controlerende natuur. Hij vindt het bijvoorbeeld helemaal niks als zijn vrouw topless gaat zonnen op het strand. Als ze dat toch doet, helemaal tegen zijn wens in, besluit hij dat ze straf heeft verdiend. En daar heeft Anatasia eigenlijk helemaal geen moeite mee. Kom maar op met die handboeien en de zweep! Maar er moeten niet alleen seksuele spanningen heersen, dit is ook een thriller. 

En een drama. De vorige werkgever van Anastasia, Jack Hyde, is nog altijd woedend over zijn ontslag. Om zijn emoties kwijt te kunnen geeft hij zich over aan pesterijen en zelfs chantage. Tussendoor moet Anastasia letten op de architecte die nogal flirt met Dorian, en raakt ze ook nog eens zwanger. En dat terwijl Dorian nog heeft aangegeven niet klaar te zijn voor het vaderschap.

Die seksscènes, dat is nu wel bekend. We weten dat Dorian goed overweg kan met bepaalde speeltjes, en dat Anastasia niet vies is om als slavin te dienen. Foley weet deze scènes wel opwindend in beeld te brengen. Het wordt nergens ranzig en zo expliciet is het ook weer niet. Ja, je ziet borsten en wat schaamhaar, daar houdt het mee op. Regisseur James Foley voegt er helemaal niets nieuws aan toe en laat zich vooral leiden door de vorige twee delen.

We weten dat Dorian goed overweg kan met bepaalde speeltjes, en dat Anastasia niet vies is om als slavin te dienen.

Afgezien daarvan is Fifty Shades Darker een doodsaaie film. Hoe krijg je het voor elkaar om na drie films nog steeds in dezelfde formule te blijven hangen? De personages zijn nog even eendimensionaal, hebben nog altijd niets geleerd en zijn nog immer op elkaar aangewezen. Ik vind dat niet eens zo erg, ware het niet dat deze titel, ondanks de aanwezige verhaalstof, doodsaai is.

Het probleem is dat het thrillerverhaal niet de kans krijgt om bij de kijker onder de huid te kruipen. En dat komt weer omdat het pas op het laatste moment een beetje spannend wordt. En zelfs dan draait Foley eigenhandig de sfeer de nek om, alsof hij zo duidelijk wil maken dat Dorians wereld perfect is. Dat zal best. Maar daar heb je toch echt geen goeie film mee te pakken.

James Foley/Jamie Dorman en Dakota Johnson