Star Wars: Episode VI – The Return Of The Jedi

Zoals het hoort bij een goed vervolg pakt Star Wars: Episode VI – Return of the Jedi direct de draad op van zijn voorganger. Er is een regisseurwissel (Richard Marquand in plaats van Irvin Kershner), dit heeft geen enkel negatief effect gehad gehad op de film. Daar waar The Empire Strikes Back afsloot met een geniale cliffhanger is dit deel bedoeld om de consequenties in te lossen. Nadat Luke Han Solo heeft gered uit diens benauwde positie, is het tijd het grootse verhaal naar de onvermijdelijke climax te brengen: het gevecht tussen Luke en Darth Vader. Deze confrontatie vormt het hart van de film. En dat is in alles te voelen.

Lees verder “Star Wars: Episode VI – The Return Of The Jedi”

The Meg

Het wordt een beetje mijn guilty pleasure, dat 4D. The Meg wilde ik hoe dan ook in deze versie zien. Wat is nou cooler dan een gigantische haai in 4D mét 3D brilletje te aanschouwen? De zit werd compleet gemaakt dankzij een koppel naast mij. Zij hadden nog nooit een 4Dfilm gezien. Zodra ze zaten vroeg het meisje nog of er veiligheidsgordels waren. De man kon wel lachen om deze opmerking en werkte intussen een hele doos popcorn weg. Bij de trailers zaten voorstukjes van The Predator en Venom, zodat het publiek werd warm gemaakt voor de komende actie. Eerst kregen we nog de 4D introductie (de man naast mij gierde het uit, zijn vriendin kon het volgens mij minder waarderen), daarna kon de onderwaterpret beginnen.

Lees verder “The Meg”

Under the Silver Lake

Het debuut van David Robert Mitchell, de horror It Follows, had een goede beklemmende sfeer, tegelijk vond ik het ook wat pretentieus. Under the Silver Lake kent hetzelfde euvel. Met zijn eerste shot, waarin de camera een trage draai maakt in een winkel en eindigt bij de held van het verhaal, Sam, zet hij direct de toon van zijn film. Loom en traag. Sam is een doler, iemand die zijn dagen al rokend en turend door een verrekijker besteed. Zijn monotone dagen worden plotseling onderbroken door de komst van de mysterieuze Sarah, die na een onenight stand verdwijnt. Sam gaat naar haar op zoek. En komt op een surrealistisch pad die steeds psychedelischer wordt.

Lees verder “Under the Silver Lake”

The Windmill Massacre

Ik dacht, kom, laat ik weer eens kijken wat er op Videoland te zien is. Zo kwam ik op The Windmill Massacre. Of, om eventuele verwarring te voorkomen, The Windmill. Een Nederhorror die gedragen wordt door een overwegend buitenlandse cast, waaronder Noah Tayler en Patrick Baladi. Het klinkt als een heerlijke tenenkrommer, een titel die zo slecht is dat ie goed wordt. Maar vanaf de eerste tel wordt duidelijk dat het de verkeerde kant opgaat. De personages worden zo snel geïntroduceerd en er gebeuren zoveel dingen, dat er weinig houvast wordt geboden. Wie zijn de hoofdpersonages? Waarom reageren ze zo heftig op hun omgeving? 

Lees verder “The Windmill Massacre”

Under the Tree

Bij de vertoning van Under the Tree in Kriterion was het zo warm, dat we glazen water meekregen voor in de zaal. Met ijsklontjes. Kijk, dat is nou service. Helaas smaakte het ijskoude water een stuk beter dan de film zelf. Het kent nochtans een veelbelovend begin: de liefde tussen het stelletje Atli en Agnes is bekoeld. Atli kent alleen nog bevrediging door het kijken van een seksfilmpje waarin hij met iemand anders bezig is. Als Agnes dt ontdekt laat haar reactie zich raden. Hij mag zijn spullen pakken en opdonderen. En hun dochtertje mag hij voorlopig niet zien. Hij belt aan bij zijn ouders, Baldvin en Inga. Zij hebben een boom in hun tuin staan die zorgt voor nogal wat schaduw bij de buren, Konrad en Eybjorg.

Lees verder “Under the Tree”

The Man Who Killed Don Quixote

Je 25 jaar lang vastbijten in een project. Dat noem ik pas doorzettingsvermogen. Of je The Man Who Killed Don Quixote goed vindt of niet, regisseur Terry Gilliam heeft hoe dan ook een indrukwekkende prestatie geleverd. Goed, het is allemaal wat anders geworden dan gepland – zo speelt Johnny Depp niet mee – maar hé, na ruim twee decennia moet je je toch een beetje flexibel opstellen. Gilliam verbeeld het verhaal van Toby, die naar Spanje is afgereisd om een verfilming te maken van de romanklassieker Don Quixote. Als student maakte hij eens een vingeroefening, nu is het tijd voor het echte werk. Het filmen brengt belemmeringen met zich mee en gefrustreerd zondert Toby zich af.

Lees verder “The Man Who Killed Don Quixote”

Western

Vanaf het begin van Western trekt de Duitse gastarbeider Meinhard de aandacht. Geen idee waarom. Komt het door zijn doorleefde kop? Het idee dat er een hele geschiedenis achter zijn felle ogen schuilgaat? We krijgen wel wat over hem te weten, maar niet te veel. Regisseuse Valeska Grisebach zet haar hoodpersonage vooral in om de kloof tussen de gastarbeiders en de lokale Bulgaarse bevolking te laten zien. Neem een scène vroeg in de film. Een groepje Bulgaarse vrouwen gaat zwemmen, de gastarbeiders zien een mooie gelegenheid voor een flirt. De flirt gaat er echter ruw aan toe en de vrouw maakt direct duidelijk niet van de avances gediend te zijn. De man verlaat schouderophalend het water. Het was maar een grapje.

Lees verder “Western”

Birdemic: Shock and Terror

Tijdens de zomerprogrammering van Kriterion werd eenmalig het cultjuweel Birdemic: Shock and Terror vertoond. Natuurlijk moest ik ernaartoe. Het evenaart zo’n beetje het niveau van The Room, met als verschil dat Wiseaus meesterwerk nog een béétje schwung heeft. Om de pijn te verzachten had het personeel een flinke stapel blikjes bier in de zaal geplaatst. Naargelang de film duurde werd de stapel snel kleiner. Terecht. Want zonder alcohol is dit maar lastig vol te houden. Regisseur James Nguyen liet zich inspireren door – wat een verrassing – The Birds, en de ecologische documentaire An Inconvenient Truth van Al Gore. 

Lees verder “Birdemic: Shock and Terror”

Tag

Dat je een film over werkelijk alles kan maken, wordt bewezen met de komedie Tag. Deze titel draait om een vriendengroep, bestaande uit Reggie, Rob, Randy, Hogan en Jerry. Al sinds de basisschool spelen ze het klassieke tikspelletje. En daar zijn zij nog steeds niet mee uitgespeeld. Juist niet. Want tikkameraad Jerry is nog nooit getikt. Ze spelen altijd per seizoen, en nu hij komend seizoen gaat trouwen zien zijn vrienden dit als de perfecte kans om hem te “ontmaagden”. Want, ze weten dan precies waar hij is. Ontsnappen is onmogelijk. Althans, dat denken zijn. Jerry heeft een bloedfantatieke instelling en verwacht wel dat zijn vrienden zijn kant op komen. Daar gearriveerd besluit iedereen een tijdelijke wapenstilstand te houden.

Lees verder “Tag”

The Incredibles 2

Ik was ervan overtuigd dat ik een kaartje had besteld voor de 2D versie van The Incredibles 2. Toch zie ik  in de zaal kijkers met brilletjes op. En ja, nu pas zie ik het op mijn kaartje: 3D. Verdorie. Misschien dat het bij deze animatie wel iets zal toevoegen. The Incredibles 2 start direct waar zijn voorganger ophield: de superheldenfamilie worden geconfronteerd met de Underminder, een reusachtige mol die uit is op destructie en geld. Na hem succesvol te hebben gestopt, krijgen ze met een ander, meer bureaucratisch probleem te maken. Superhelden, of beter gezegd het uitoefenen van superheldendaden. En dus wordt de familie weggestopt in een motelletje. 

Lees verder “The Incredibles 2”