Ik maak niet elke dag een voorpremière mee en BlacKkKlansman stond hoog op mijn verlanglijstje. Een mooie kans om twee leuke dingen met elkaar te combineren. Ik hield er alleen geen rekening mee dat er meer geïnteresseerden zouden zijn. Zelden heb ik Cinecenter zo volgepropt meegemaakt. Die drukte werkt benauwend, gelukkig heb ik daar tijdens de film geen last van. De jonge, ambitieuze Ron Stallworth sluit zich eind jaren zeventig aan bij de politie. Een gewaagde zet. Het is de tijd van rassenrellen, Black Power tegenover White Power. Ron wordt niet echt serieus genomen, tot hij, per toeval, de kans krijgt om te infiltreren. Bij de KKK om precies te zijn. Hij heeft alleen telefonisch contact met de leden, zijn collega Flip Zimmerman zorgt voor de fysieke verschijning. 

BlackKkKlansman is geregisseerd door Spike Lee, en ondanks het humoristische gegeven verwacht ik een scherp pamflet. Daar heeft Lee immers naam mee gemaakt, met zijn geëngageerde titels waarin thema’s als discriminatie op confronterende wijze worden aangepakt. Maar BlacKkKklansman lijkt eerder het komische element van het verhaal te benutten. Ik hoor regelmatig hoe het publiek lacht om de wendingen in het verhaal en de dialogen. Ik geef de lachers geen ongelijk, het is ook vrij absurd allemaal.

Of Lee dit zo heeft bedoeld kan ik niet zeggen, wel dat door deze aanpak het scherpe randje wordt afgevijld. Zowel Ron als Flip zetten hun levens op het spel, krijgen te maken met levensbedreigende situaties. Maar die spanning, die voel ik niet. BlacKkKlansman kabbelt een beetje door, laat de heethoofdige en niet al te snuggere leden van de witte puntmutsen de revue passeren. Ron beleeft nog een romance met een politiekbewuste studente, al vraag ik mij af wat dit echt toevoegt aan het verhaal. Ron en Flip hebben wel een fijne chemie samen en dat geeft deze film nog wat pit.

Maar BlacKkKklansman lijkt eerder het komische element van het verhaal te benutten.

Op het einde lijkt het gevaarlijk te worden en krijgt BlacKkKlansman een aangename prikkel. Hoe zal Lee dit laten aflopen? Helaas, in een geforceerde finale komt alles nog op zijn pootjes terecht. Dit is toch de regisseur die Do The Right Thing in een geweldsuitbarsting liet eindigen? En een grauw beeld van New York portretteerde in 25th Hour? Akkoord, BlackKklansman leent zich wel voor een komedie, maar bij Lee verwacht ik meer bite en minder gelach.

Na het slot krijgen we nog een extraatje voorgeschoteld: (nieuws)beelden van haatmarsen, escalerende rellen, de auto die in Amerika inreed op donkere mensen. Dan laat Lee nog de Amerikaanse vlag zien die zijn kleuren verliest en blijven we achter met een donkere vlag die oplost in de zwarte achtergrond. Kijk, dat komt binnen. Maar het zijn slecht een paar tellen die na ruim twee uur worden vertoond. Een beetje laat om dan nog zo uit te halen.

Spike Lee/John David Washington en Adam Driver