Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse documenteert het pijnlijke proces waar Francis Ford Coppola mee te maken kreeg op de set van Apocalypse Now. Orson Welles had al zijn tanden stukgebeten op het verhaal van Joseph Conrad. Zou Coppola meer succes hebben? Zijn vrouw, Eleonore, legde het maakproces vast, en laat zien hoe zowel cast en crew onbedoeld werden meegezogen in de megalomane visie van een jonge regisseur. En iedereen begon er nog wel vol goede moed aan. Coppola had zichzelf bewezen met The Godfather 1 en 2, dus dit moest toch wel gaan werken? Er zijn echter signalen die vroeg op het tegendeel wijzen.
Zo geeft goede vriend George Lucas aan dat het een pittige onderneming is met een groep Hollywoodwerkers naar de rimboe te trekken. Zeker in een broeierig, zwaar bebost gebied waar oorlog wordt gevoerd. Ziedaar de eerste tegenslag: het leger moet ten alle tijden beschikking hebben over de helikopters. Het kan dus zo zijn dat midden tijdens het filmen de piloot haastig de set moet verlaten.
Beroemd is de anekdote over Marlon Brando, die te laat en te dik op de set verscheen en het verhaal van Conrad nooit had gelezen. Hij improviseert zijn teksten op basis van vragen die Coppola aan hem stelt. Om dan droogjes op te merken dat hij geen dialogen meer weet om te verzinnen. Dit divagedrag verbleekt bij de springerige Dennis Hopper, wier ogen zo groot als schotels zijn. Hij is niet eens in staat samenhangende zinnen te formuleren. Hilarisch is de scène waarin Coppola uit alle macht probeert hem te regisseren en Hopper met zijn hoofd in de narcotische wolken zweeft. De regisseur forceert een grijns, tot ook zijn geduld opraakt. Als Hopper pissig wordt begint Coppola terug te schelden.
Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse, laat zien dat het proces zijn makers tot waanzin kan drijven.
Maar ook Coppola zelf wil niet echt meewerken. Na een week draaien ontslaat hij hoofdrolspeler Harvey Keitel en vervangt hem door Martin Sheen. Sheen worstelt met psychologische en fysieke demonen, wat Coppola zou uitbuiten in de beginscène van de film. De wanorde spreidt zich zo gaandeweg uit tot ook de regisseur weet dat zijn film gedoemd is. Tot zijn ergernis gelooft niemand hem. Want hé, hij gedijt zo goed in chaos. Een foto waarop hij met twee stamhoofden staat zegt genoeg: Coppola kijkt niet eens in de lens. Eerder naar iets aan de zijkant. Zijn blik staat op oneindig, alsof hij er eigenlijk niet meer is.
Dat filmmaken niet een makkelijke taak is, vol obstakels en toevalligheden, is bekend. Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse, laat zien dat het proces zijn makers tot waanzin kan drijven. Apocalypse Now zou een klassieker worden, deze documentaire laat vooral zien dat je als visionaire filmmaker verdomde stevig in je schoenen moet staan.
Fax Bahr, George Hickenlooper & Eleanor Coppola/Francis Ford Coppola en Eleanor Coppola