Mad Max werd geboren toen regisseur George Miller werkzaam was bij de eerste hulp en tal van verkeersslachtoffers onder ogen kreeg. Gewapend met een laag budget en de toen nog onbekende Mel Gibson creëerde hij cultpersonage Max. Hij is agent in een apocalyptisch Australië en krijgt het aan de stok met een motorbende. Als die zijn collega, vrouw en kind kwaad doen, wordt Max Mad Max en gaat op een bloederige wraaktocht. Dit gebeurt trouwens als de film al een tijd op gang is, want Miller wil de spanning wel opbouwen. Zodoende is Max in het begin nog een relatief normale man. 

Hij heeft een gezin waar hij voor zorgt, houdt scherp de vervallen snelwegen in de gaten en scheurt achter wegmisbruikers aan. De aanhoudende strijd met een groep wegpsychopaten zorgt voor flink wat druk op zijn gemoed en hij voelt dat het hem opbreekt. De druppel is een keiharde aanval op zijn collega, waarna Max ontslag neemt bij het korps. Hij gaat met vrouw en kind op vakantie, waar ze helaas de krankzinnige motorbende weer tegenkomen. Ditmaal vallen ze zijn familie aan. In een zeer lugubere scène worden Max’ vrouw en zoontje aangereden. Nu wij weten hoe Max was, is het tijd om zijn kant van wraakengel te tonen.

De actiescènes zijn, zeker met zo’n laag budget, overtuigend in beeld gebracht. Miller is zo creatief mogelijk te werk gegaan en het resultaat mag er zijn. Hoewel het geweld vooral wordt geïmpliceerd, heeft Mad Max een rafelrand, en wordt op het eind een neerwaartse geweldsspiraal in gang gezet. Eentje die voor mij wel wat langer had mogen duren trouwens. Als de sfeer er echt goed in komt rollen alweer de eindtitels over het scherm.

Wat mij dan minder kan bekoren is Mel Gibson als de waanzinnig geworden wreker. In de vervolgen, waarin hij meer een doler is, iemand die zich niet met andermans zaken wil bemoeien en zoekt naar olie, komt hij veel beter tot zijn recht. Daarin is zijn gekte meer voelbaar. Waarschijnlijk komt dat ook door de setting. In dit eerste deel is Max’ wereld niet echt een apocalyptisch of postapocalyptisch landschap. Een beetje verwilderd, met veel zand en snelwegen, maar toch echt niet het gestoorde universum die Miller later zou opbouwen.

omdat mel gibson in amerika onbekend was, werd hij daar niet in de trailers vertoond

Dit is eerder het drama van Max. Er is veel Max, maar weinig Mad. Als hij op wraaktocht gaat heb ik meer het gevoel te kijken naar een motorbendeversie van Death Wish. Dit zal ongetwijfeld een klassieker zijn, geef mij maar de films die erna volgden.

George Miller/Mel Gibson en Joanne Samuel