Star Wars. Voor de devote volgelingen van George Lucas is het een heilig universum waarin Goed en Kwaad een oneindige strijd uitvechten. Iedereen die de hype van de jaren tachtig moest missen – onder wie ik – kreeg begin van het nieuwe millennium een herkansing. Lucas schreef en regisseerde zelf een nieuwe trilogie die voorafging aan de oorspronkelijke trilogie. Een “prequel trilogie” dus, met als bedoeling het Kwaad (Darth Vader) aan ons te introduceren. Dat begon met Star Wars: Episode I – The Phantom Menace. We maken kennis met twee Jedi’s: Obi-Wan Kenobi en zijn leermeester Qui-Gon Jinn.

Op een dorre planeet ontmoeten ze de piepjonge Anakin Skywalker. Qui-Gonn is ervan overtuigd dat hij een Superjedi is, de Grote Uitverkorene naar wie wordt verwezen in heilige geschriften. Hij neemt hem onder zijn hoede en belooft hem alles te leren wat er te leren valt over de Jedi. Iedereen die de vervolgen kent weet hoe dit zich gaat ontwikkelen. Niet-ingewijden wordt een epische tragiek voorgeschoteld.

De eerste keer dat ik deze Star Wars zag was in de bioscoop. Op die leeftijd, op zo’n groot scherm, dat maakt indruk. Ik begreep de kritieken nooit, tot ik hem jaren later (nu dus) weer zag op DVD. Ja, Lucas leeft zich wel erg uit met de speciale effecten, tot het moment dat ik mij afvraag welke functie het heeft in het verhaal. Een aantal wezens komen overduidelijk rechtstsreeks uit de computer terwijl de lichtzwaarden juist wel realistisch ogen. Het acteren is nogal houterig, de chemie tussen Padmé en Anakin is, op zijn zachtst gezegd, ongemakkelijk. De dialogen zijn puur bedoeld om de plotontwikkelingen uit te leggen. Niet dat ik sta te trappelen om meer te weten over de personages zelf (kan mij het wat schelen wie Anakins vader was), maar het voelt allemaal wel erg geannoteerd.

op de dag van de première had natalie portman haar eindexamens en moest ze de officiele eerste vertoning van de film missen

Ondanks al deze minpunten vind ik dit “eerste” deel helemaal niet zo slecht. De actiescènes zien er nog altijd gelikt uit en geven de nodige pit aan deze Star Wars titel. Ik heb er niet meer hetzelfde ontzag voor als toen ik hem in de bioscoop zag, aan alles is te voelen dat Lucas een opzet bouwt voor iets veel groters. En eerlijk, op het eind ben ik erg nieuwsgierig naar hoe het verhaal wordt uitgewerkt. Wie nu die Sith is waar het over gaat. Hoe Anakin zich zal proberen op te werken tot de grootste Jedi ooit. En hoe het Kwaad hem tracht te verleiden om over te stappen naar de duistere kant.

George Lucas/Ewan McGregor en Natalie Portman