Netflix begint een beetje de vergaarbak voor alternatieve titels te worden. Neem nou I Don’t Feel at Home in This World Anymore. Het is komedie, drama en thriller ineen en levert ook nog even wat maatschappijkritiek. Een titel die zich weigert in een hokje te laten plaatsen. Voor de een kan dat een onevenwichtige kijkervaring opleveren, de ander zal er waardering voor hebben. Ik behoor tot de tweede groep. De cynische Ruth is vastgeroest in haar alledaagse bestaan als verpleegster en krijgt steeds meer de kriebels van onbeleefde mensen.

Als bij haar wordt ingebroken vormt dat de spreekwoordelijke druppel. De politie onderneemt verder niet zoveel, al schuift ze bewijsmateriaal over de dader onder hun neus. Ze beseft dat er niets anders opzit dan voor zichzelf op te komen en krijgt hulp uit onverwachte hoek. Haar buurman, de onvoorspelbare Tony, is net als zij de eikels van de wereld zat. Samen gaan ze op wraaktocht. Het wordt een reis met onverwachte bochten.

Melanie Lynskey is perfect gecast als de innerlijk getergde Ruth, het is Elijah Wood die als Tony de grootste verrassing bezorgt. Er is nauwelijks nog iets te bekennen van de naïeve hobbit. Wood ziet er aan de oppervlakte helemaal zen uit, wanneer hij geprikkeld wordt gaat hij uit zijn dak. En niet zo’n beetje ook. Hij blijkt zeer behendig te zijn met nunchucks of zijn vuisten.

macon blair heeft ook meegemaakt dat bij hem was ingebroken en gebruikte die ervaring voor inspiratie

En de plot! Dat fantastische, volkomen geflipte plot, bevolkt door eveneens excentrieke personages! Regisseur Macon Blair heeft het voor elkaar gekregen om in de tijdspanne van ruim anderhalf uur te schakelen van zwarte komedie naar drama, bloederige thriller, een flinke teug wraakfilm en weer terug naar zwarte komedie. Hoe alles in elkaar steekt blijft gissen, tot in de laatste akte alle lijntjes bij elkaar komen voor een gespannen finale. Blair laat zien wat er kan gebeuren als mensen voor eigen rechter gaan spelen, maar ook hoe onverschillig de wereld kan reageren op andermans leed. Hoe afgestompt we eigenlijk zijn. De beste scène die dit illustreert is als Ruth wordt afgeblaft door een agent omdat ze bewijsmateriaal levert over de dader. Wat wilt ze hiermee zeggen, dat ze hun werk niet goed doen? Ze is heus niet de enige met problemen!

I Don’t Feel at Home in This World Anymore zal niet iedereen bekoren, mij is hij zeker bijgebleven. Als Netflix nou nog meer van dit soort titels blijft publiceren, zal het de kwaliteit van de catalogus flink opkrikken.

Macon Blair/Melanie Lynskey en Elijah Wood