Dogs krijgt geheel onterecht abominabele scores toebedeeld. Misschien is het gegeven (honden die mensen aanvallen) vergezocht. Misschien zijn honden niet eng genoeg. Zelf vond ik het zelf een aangename, spannende B-horror. In een rustig dorpje slaat de onrust toe tussen de honden. Ze verzamelen zich in groepen en veranderen in de grootste nachtmerrie van de mens. Zo’n beetje het hele dorp wordt uitgemoord, waarbij de makers refereren naar onder meer The Birds en Psycho. Niet alleen critici, ook de personages staan nogal sceptisch tegenover dit plot.
Het begint allemaal wanneer steeds meer dood vee wordt gevonden. De boeren zijn deze verliezen beu en roepen de hulp in van de wat gereserveerde biologieleraar Harlan Thompson. Hij is net in het dorp komen wonen en vermoedt dat de honden de grote schuldigen zijn. Als hij zijn intuïtie deelt met de rest van het dorpelingen worden zijn angst weggehoond. Tot de beesten niet meer te houden zijn. Eerst gaan ze los tijdens een hondenverkiezing waarin ze zich vergrijpen aan hun jonge baasjes. Dit doet nog het meest denken aan de vogelaanval in The Birds, waarin de vogels zich tijdens een kinderfeest op hun slachtoffertjes storten. De douchescène met een vrouw die door een grote zwarte hond wordt aangevallen, is dan weer een vette knipoog naar Psycho.
Het hoogtepunt is voor mij toch wel de slachtpartij op de universiteit. De honden worden weer overmand door gekte en rennen als door de duivel bezeten richting de hoofdingang. Vluchten heeft geen zin meer, de studenten worden ongenadig in stukken gescheurd. Als Harlan de schade komt opnemen zit alles en iedereen onder het bloed. Het zijn dit soort scènes die Dogs echt wel een nachtmerriesfeer geven. Ik bedoel, denk je eens in wat er gebeurt als dit soort gruweltaferelen werkelijk worden. Er zouden behoorlijk wat huishoudens in de problemen komen.
er zou een vervolg komen (cats), door het floppen van dogs is die er nooit gekomen
Dat het eind wat veel van het goede is (de razernij gaat over van de honden naar de katten), soit. Dogs is geen hoogstaand meesterwerk, geen revolutionaire titel. Maar dit verdient geen hoon. Het zou op zijn minst een cultgevolg moeten krijgen. David McCallum is prima op zijn plaats als de introverte held en ik vind het wel cool om te zien hoe de trouwe viervoeter laat merken wie echt de baas is. Ik zie wel voor mij dat deze hondenhorror tijdens de nachturen in een achterafbioscoopzaaltje vertoont wordt. Kan je leuk combineren met een actie: de enige film waarbij honden mee mogen.
Burt Brinckerhoff/David McCallum en George Wyner