Een animatie die sterk is beinvloed door het werk van Quentin Tarantino. Zo is Have a Nice Day gepromoot. Wie naar de plot kijkt begrijpt waarom: een grote zak geld wordt van een maffiabaas gestolen en wisselt voordurend van eigenaar. De personages vertellen allemaal over hun visie op de wereld, rechtvaardigen waarom zij recht zouden hebben op het geld, en natuurlijk is er sprake van geweld. Alles komt uiteindelijk bij elkaar in een eind die zoveel wil zeggen als “geld maakt niet altijd gelukkig”.
Ik verwachtte eerlijk gezegd iets anders toen de film begon. Ik dacht dat dit eerder een manga zou zijn, waarin alles over de top en cartoonesk wordt verbeeld. Deze stijl is een stuk eenvoudiger en geeft de personages en de wereld waarin zij zitten iets hoekigs. De bewegingen zijn erg staccato en als een personage stilstaat, staat ie ook echt helemaal stil. Het geanimeerde aspect van Have a Nice Day wordt zo wel erg benadrukt. Het creeërt een afstand tussen mij en de wereld die regisseur Jian Liu wil neerzetten. Ik kom er niet echt lekker in.
Het verhaal zelf is niet origineel (het doet nog het meest denken aan Jackie Brown) maar wel vermakelijk. Liu weet zijn plot steeds even een andere kant op te tikken waardoor een op het eerste gezicht eenvoudig plan steeds ingewikkelder wordt. De personages blijken bovendien meer met elkaar te maken te hebben dan gedacht. Zo weet Liu zijn web steeds groter te maken, tot de onvermijdelijk vernietigende climax zich aandoet. Ook weet Liu flink wat droge humor in het verhaal te verwerken. Zo is er een huurmoordenaar die consequent verschijnt met een beker frisdrank, lurkend aan het rietje, en wordt een stroomtstootslachtoffer ondergepist door een hond. En het geouwehoer van de personages werkt ook op de lachspieren. Liu geeft Have a Nice Day nog een actuele tint door naar Donald Trump en de testraketten te verwijzen.
ongeacht mijn persoonlijke smaak is de animatiestijl door regisseur jia zhangke de hemel ingeprezen
Ondanks de vermakelijkheden weet Have a Nice Day mij uiteindelijk toch niet helemaal te overtuigen. Ik betrap mijzelf op de vraag hoe deze titel eruit zou hebben gezien als Liu gekozen had voor een live action versie. Of als hij voor een flitsendere aanpak zou hebben gekozen. De vergelijking met Tarantino wordt op deze manier niet helemaal waargemaakt. In dit geval is het eerder Tarantino light. Ik heb het gevoel dat er stilistisch meer in had gezeten.
Jian Liu/Chanlong Zhu en Kai Cao