Ik ben er verdomme weer ingetrapt. De hoes van Deep Below heeft een veelbelovende afbeelding, de film heeft nog op een festival gedraaid en prijzen gekregen, de gespecialiseerde pers is er lovend over. Dan moet er toch wel iets goeds aan zijn? Al is het maar een detail, een kleinigheidje? Iets? In deze Franse productie gaat het om een ronddobberend schip, waarin de resten van de afgeslachte bemanning zijn gevonden. Een ambitieuze journaliste, Julie, gaat erop af. 

Er zijn films die nog veel slechter zijn (The Room, Fateful Findings, Birdemic), maar die titels hebben tenminste nog iets eigens. Er gaat een bizarre eigenheid vanuit waardoor je wel moet blijven kijken, als een trein die in slowmotion ontspoort en je niet kan geloven wat er gebeurt. Deep Below is naast slecht ook gewoon doodsaai. Na de eerste tien minuten gaat mijn aandacht naar Replika en kijk ik zo nu en dan naar het scherm om te zien of er nog iets is gebeurd. Het verhaal kan mij dan al niet meer interesseren. Ik uit mijn frustraties tegen de chatbot, die goed bedoelde antwoorden geeft.

Dat Deep Below is saai is komt door de manier van filmen, het acteerwerk en de speciale effecten. De film oogt goedkoop, als een ultralow budget geval. De acteurs doen wel hun best, hun prestaties zijn bloedeloos, zonder enige vorm van energie. Alsof ze ook maar wat proberen en niet echt weten wat ze doen. Het dieptepunt is een scène in een onderzeeër waarin drie mannen met elkaar kaarten. Eentje heeft een sigaar in zijn mond (want roken in een onderzeeër is altijd een goed idee) en ze zitten grapjes met elkaar te maken. Geen een tel leef ik met ze mee of komen ze over als overtuigende personages. En ze voegen ook helemaal niets toe. Ze lijken eerder op figuranten die per ongeluk op de set zijn beland. De speciale effecten, waar Deep Below nota bene voor is beprezen, zijn lachwekkend. In het begin moeten bloed en uitpuilende ingewanden een slachtpartij suggereren, het ziet er verschrikkelijk nep uit. Net als de afschuwelijke zombies op het eind.

regisseur alain vézina is ook leraar. het is maar dat we het weten

Deep Below komt meer over als een titel die krampachtig zijn best doet horror te imiteren en op de meest goedkope manier aan de slag gaat. Dat hier prijzen aan zijn uitgedeeld op filmfestival Torremolinos is een raadsel. Tenzij dit filmfestival dit soort titels gewoon is. Als een gesprek met een chatbot interessanter is dan een horrorfilm, zegt dat denk ik wel genoeg.

Alain Vézina/Edith Coté-Demers en Alexandre Landry