Lara Croft is uitgegroeid tot een vrouwelijk icoon in een door mannen gedomineerde spelletjeswereld. Zij bewees dat ook vrouwen zich prima kunnen redden met vuurwapens en minstens net zo stoer zijn. Natuurlijk moest de filmwereld hier ook geld aan verdienen. Ziedaar Lara Croft: Tomb Raider, met Angelina Jolie in de hoofdrol. Een film waarin plot en personage geheel onderschikt zijn aan de actie. Ik heb Jolie nooit beschouwd als een goeie actrice, hier overtuigt ze als actieheldin.

Ze zet Lara neer als adrenalinejunk, een jongevrouw die continu op zoek is naar prikkels. Welke uitdaging ze ook krijgt voorgeschoteld, ze gaat hem aan. Ze slaat, schopt en schiet zich een weg door de vele obstakels, niet gehinderd door blauwe plekken, kou of de zwaartekracht. Of logica. Maar dat maakt niet uit, regisseur Simon West weet hoe hij onderhoudende actie moet filmen. Het visuele hoogtepunt zijn standbeelden die tot leven komen en Lara aanvallen. Waarom dit gebeurt wordt achterwege gelaten, het is gewoon cool die standbeelden te zien bewegen.

De makers wilden ook bij het (mannelijke) publiek voor prikkels zorgen. Zo is er een douchescène die iets te lang duurt en krijgen we wat sideboobs te zien. Leuk om naar te kijken, het voegt niks toe. Zeker de als Lara onder de douche uitgebreid haar haar wast oogt de scène als een uitgerekte reclamespot of een stukje uit een halfzachte pornofilm. Ik begrijp dat de makers een doelgroep voor ogen hebben, dit is overdreven.

roger ebert was één van de weinige critici die deze film positief beoordeelde

Zo sterk Lara is als actieheldin, zo leeg is ze als personage. We weten dat ze een grafplunderaarster is en dat haar vader overleed toen ze nog jong was. De makers hebben hun best gedaan een mysterieus verhaal in elkaar te zetten, echt helder wordt het niet. Lara krijgt dromen over haar overleden vader en ontdekt in haar enorme landhuis een mysterieuze klok. Manfred Powell, lid van de Illuminati, wil deze klok in handen krijgen en herenigen met de twee helften van een driehoek. Op die manier kan de tijd worden gemanipuleerd. De precieze details worden achterwege gelaten, stel je voor dat we ineens een samenhangend verhaal krijgen.

Lara Croft: Tomb Raider is een titel die het goed zal doen bij puberjongens en spelletjesliefhebbers. Ik vond deze film, op de coole momenten na, nietszeggend, vaag en onuitgewerkt. Het spelletje heb ik nooit gespeeld, toch heb ik het vermoeden dat Lara Croft in die wereld beter tot haar recht komt.

Simon West/Angelina Jolie en Daniel Craig