Eigenlijk is Free Fire nog het best te omschrijven als het hyperactieve broertje van Reservoir Dogs. Het is minder rauw en de personages uit Reservoir Dogs zijn een flinke graad cooler, Free Fire oogt gelikter en flitsender. Gebruikte Tarantino vooral statische shots, regisseur Ben Wheatley laat de camera door het gebouw schieten om kijker zo veel mogelijk betrokken te maken bij de knalpartij. In plaats van een overval gaat het in Free Fire om een wapendeal die vanaf het begin scheurtjes vertoont.

Het duurt niet lang tot een domme ruzie de deal doet escaleren en de vragers en aanbieders terechtkomen in een vuurgevecht. Eentje waarin iedereen nog verrassend lang weet te overleven.

Vanaf het begin wordt duidelijk gemaakt wie wie is en dat het nogal wrijft tussen de personages. Zo zijn er twee junks van wie eentje is getrouwd met de dochter van één van de kopers en is één van de aanbieders een ijdeltuit die iemand adviseert om te masturberen tegen de spanning. En dan is er nog een enigmatische vrouw die de blik van iedere man krijgt toegeworpen. Kortom, een groep persoonlijkheden die een groot kruitvat vormen. De spanningsboog is klaargezet en is het afwachten tot het eerste schot wordt gelost. De aanleiding is iets kleins, het vonkje is genoeg om een explosie te veroorzaken.

Het knappe is dat Wheatley tussen de schoten de tijd vindt voor slap gelul en zelfs wat emotie. Niet dat de personages nou zo diepzinnig zijn, ze krijgen genoeg achtergrond mee voor een beetje medeleven. Free Fire tilt zich zo uit boven de doorsnee actiefilm en zuigt het de kijker echt mee in de situatie. Er is de hoop dat dit nog een beetje goed gaat aflopen, dat tenminste íemand deze krankzinnige schietpartij overleeft.

Free Fire laat ook zien hoe verrassend lastig het is om iemand dood te schieten. Of om überhaupt raak te schieten. Mensen zijn natuurlijk bewegende doelwitten, het slachtoffer zal niet blijven staan om de kogel op te vangen. De wanhopiger wordende personages moeten dan ook steeds meer creatieve manieren verzinnen om het dodental op te krikken, en hun eigen overlevingskansen te vergroten. Of dit nu moet met kogels, brand, stangen of een auto maakt niet meer uit. Dit geeft Free Fire een ironische laag, het brengt een flinke lading zwarte humor met zich mee die niet zou misstaan in een film van Tarantino. 

Ben Wheatley/Cilian Murphy en Brie Larson