Laat één ding eerst duidelijk zijn: Fifty Shades of Black is geen goede film. Het is een racistische komedie met makkelijke, flauwe humor. En toch zal iedereen die een grondige hekel heeft aan Fifty Shades of Grey deze parodie kunnen waarderen. Alles wat fout is aan de boekenserie van E.L. James wordt met dodelijke precisie door Marlon Wayans en Michael Tiddes onder de loep genomen en genadeloos gefileerd. Van de holle personages tot hun dubieuze motieven, niks blijft overeind.
Hannah Steal is een jonge studente die de steenrijke Christian Black moet interviewen. De twee vallen als een blok voor elkaar. Alleen moet Hannah slikken als Christian een bijzondere seksuele smaak heeft. Iets met zwepen en handboeien.
Het sterke punt van Fifty Shades of Black is dat de film zich richt op het belachelijk maken van één titel. Om deze reden voelen de grappen al een stuk minder geforceerd dan in andere parodiefilms. Echt, ik heb gelachen. Als Hannahs opdringerige vriend “gemengde boodschappen” aan haar blijft geven, of Christian haar probeert te domineren. De makers hebben heel goed begrepen wat er aan het verhaal en de personages schort en drukken hard op de zere plek. In plaats van een zure bespreking hebben ze er een positieve draai aan gegeven en lachen ze alles keihard uit. Of het nu de seks is of de dubieuze motieven van de personages, niks wordt gespaard. Zelfs het boek krijgt het flink te verduren.
florence henderson, die de rol van mrs robinson speelt, stierf tien dagen na het maken van de film.
Maar, zoals ik al aangaf, dat maakt van Fifty Shades of Black nog geen goede film. De hysterische humor gaat vermoeien en de racistische grappen zijn onnodig. Christians moeder is blank en houdt in bijzijn van haar zoon angstvallig haar portemonnee in de gaten, tijdens een etentje vergeet ze dat haar dochter Koreaans is en niet Mandarijns. En de seksgekke huisgenoot van Hannah is in het begin nog wel grappig, van mij had ze veel minder schermtijd mogen krijgen. De seksscènes tussen Christian en Hannah zijn dan wel weer geestig. Als Christian na luttele seconden zich helemaal heeft gegeven vraagt Hannah zich hardop af of dit het nu was.
Fifty Shades of Black is dus geen hoogstaande komedie, als je zin hebt om het bronmateriaal samen met de makers uit te lachen is het zeker de moeite waard. Het is hoe dan ook veel leuker dan de softporno van het origineel. Iedereen die kromme tenen krijgt van Wayans moet er maar een drankspel bij doen, op die manier zijn de flauwste grappen nog te verteren.
Michael Tiddes/Marlon Wayans en Kali Hawk