Het moment dat ik vernam dat The Dark Tower van Stephen King verfilmd zou worden sprong ik een gat in de lucht. Ik kwam weer met beide op de grond toen ik las dat de romancyclus in één film geperst zou worden. Sterker nog, deze film zou geen letterlijke adaptie worden maar eerder een soort vervolg of spinoff van de romanreeks. De trailer leek eerder echter een mengsel van alle romans voor te schotelen. Het was, kortom, wat verwarrend. Wat kon het filmgaande publiek nou verwachten? In ieder geval geen film die recht doet aan de epiek, diepgang en complexiteit van de romans.

We volgen Jake, wiens vader (ooit? jaren geleden?) is overleden. Jake worstelt met nachtmerries en visioenen over een mysterieuze toren, een man in het zwart (Walter) en een scherpschutter (Roland). Die twee zijn met elkaar in een hevige strijd verwikkeld om de Donkere Toren, een bouwwerk die alle universa met elkaar verbindt.

Laat ik voorop stellen dat The Dark Tower alle potentie in zich heeft voor een goede film. Menselijk drama, portalen naar andere werelden, een eeuwenoude strijd tussen goed en kwaad. Dit zijn nu de verhalen waar ik gek op ben. De film maakt alleen een ontzettend pijnlijke struikelpartij door een verschrikkelijk clichématig verhaal over rouw in te zetten. Het zal wel bedoeld zijn om de sympathie van het publiek te krijgen en de fantastische elementen te gronden, het komt erg geforceerd en leeg over. Jakes moeder en haar norse vriend krijgen nauwelijks aandacht, en de relatie tussen Jake en zijn vader is amper uitgewerkt. En door de nadruk te leggen op Jake in plaats van Roland, komt de film meer over als de tienerversie van The Dark Tower. De wereld die King heeft geschapen wordt juist gedomineerd door duister en surrealistische symboliek.

Deze minpunten worden enigszins goedgemaakt in de vorm van Walter. Matthew McConaughey speelt deze rol met duivels genoegen. Elke keer als hij verschijnt slaat de sfeer volledig om en vult hij het scherm met een kwaadaardig charisma. En als Roland in de echte wereld terechtkomt levert dit ook wel leuke scènes op. Immers, hij is een soort supermens die niet opkijkt van een verwonding meer of minder. Probeer dat maar eens uit te leggen aan een verpleegteam in het ziekenhuis.

Tegen het eind is voelbaar dat de makers zo snel mogelijk de finale willen halen. Resultaat is dat alle interne logica wegvalt en we een teleurstellende anticlimax krijgen. Doodzonde.

WIST JE DAT

Volgens IMDb moet er nog een serie volgen over The Dark Tower, met dezelfde regisseur achter de camera. Volgens King staat de serie los van de film.

De eerste versie is slecht ontvangen bij een testvoorstelling. Er is toen zes miljoen dollar besteed om de achtergrond van Roland uit te diepen.

Nikolaj Arcel/Matthew McConaughy en Idris Elba