Ik heb zelden zo’n tweedeling meegemaakt bij de ontvangst van een film. Critici zijn jubelend, op Facebook roepen gebruikers hoe “matig” de film is. Het was niet mijn bedoeling deze titel te gaan kijken, als het zoveel stof doet opwaaien word ik toch nieuwsgierig. Ik zit in dezelfde zaal waar ik The Disaster Artist zag en krijg nota bene dezelfde reclames te zien. Het enige verschil is dat na het commerciële blok er nog wat Star Wars commercie langskomt (een attractie in Disneyland, een expositie in Nederland). Als dit allemaal voorbij, begint het vervolg van de ruimtesaga. En om meteen met de deur in huis te vallen, ik heb hier maar één woord voor: wow.

Dit is nou een film die mij vanaf de eerste tel te pakken heeft. Groots, dramatisch, en direct vol in de actie. Het verhaal draait om de oorlog tussen het verzet en de Eerste Orde. Daaromheen heeft regisseur Rian Johnson andere plotlijnen gespannen. Luke Skywalker wordt gedwongen Rey te trainen als Jedi, Finn en zijn nieuwe metgezel Rose moeten naar een andere planeet afreizen, en Poe krijgt het aan de stok met zijn meerderen. En natuurlijk is er nog Kylo Ren die worstelt met de donkere zijde die in hem groeit.

Er gebeurt dus veel. En er lopen nogal wat personages rond. Johnson weet de plotmachine draaiende te houden en als een professionele jongleur de ballen moeiteloos in de lucht te houden. Met het grootste gemak wisselen de verhalen en personages elkaar af. Het helpt dat de belangrijkste thema’s, worstelen met eigen geloof en de strijd tussen donker en licht, consequent aanwezig zijn. Zo wordt de spanning hoog gehouden. Zal Luke het geloof in de Jedi hervinden? Voor welke kant zal Kylo kiezen?

Wat mij opvalt is de invulling van de rollen. Zo komen Oscar Isaac, Adam Driver, Domhnall Gleeson en Laura Dern voorbij. Deze namen zullen niet iedereen wat zeggen en dat is precies mijn punt. Dit zijn spelers die zich meestal bezighouden met arthouseproducties. Het maakt van Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi niet meteen een filmhuissciencefictionopera, ik vind het wel erg leuk om deze koppen eens in zo’n blockbuster te zien.

Ik kan meestal wel zien waarom kijkers een film slecht vinden als ik een andere mening heb, maar wat is hier zo verschrikkelijk aan? Akkoord, er is sprake van toevalligheden, en de humor van Finn kan overslaan naar meligheid. Maar de effecten zijn oogstrelend, het verhaal meeslepend en er wordt erg goed geacteerd. De film duurt ongeveer tweeëneenhalf uur, ik heb mij geen seconde verveeld. Johnson houdt het tempo hoog en de spanning strak en levert een mooi nieuw hoofdstuk af in deze saga. Ik ben nooit een fan geweest, ik kijk uit naar het vervolg.

WIST JE DAT

Mark Hamill heeft Johnson destijds duidelijk gemaakt dat hij het helemaal oneens was met elke keuze die de regisseur voor Luke Skywalker had gemaakt.

Kennelijk zijn de diehard fans niet blij dat Johnson het verhaal een nieuwe richting op wil duwen, of zou hij veel vragen uit het eerste deel onbeantwoord laten. Tja. Daarvoor heb je nog een derde deel. Toch?

Rian Johnson/Mark Hamill en Adam Driver