Hush, die gaat over de doofstomme schrijfster Maddie, begint sterk. Als Flanagan haar introduceert staan alle omgevingsgeluiden op scherp, daarna verdwijnen die geluiden naar de achtergrond. Het wordt stil. Heel erg stil. We zitten nu in de wereld van Maddie. Terwijl ze zit te broeden op het einde van haar roman, loopt er buiten een psychopaat rond. Gewapend met pijlen en een handboog en zijn gezicht verscholen achter een masker, is deze mensenjager de buurt onveilig aan het maken. Maar omdat geluiden niet tot Maddie binnendringen duurt het even voor ze beseft wat er aan de hand is. En als dat begrip is binnengekomen barst de hel los. Flanagan blijft steeds het geluid manipuleren zodat hij zijn publiek zowel in als buiten Maddies belevingswereld kan plaatsen.

De spanning wordt zo steeds opgebouwd omdat onduidelijk wordt waar het gevaar vandaan komt. En natuurlijk zijn er zat momenten dat Maddie niet weet waar ze moet kijken en dat de jager dan grijnzend achter haar staat.

Hush gaat over overleven en het worstelen met een beperking en de personages staan voorop. Erg mooi, maar echt tevreden ben ik niet. Hush voelt als een standaardthriller waarin Maddie alle ruimte krijgt om haar demonen te overwinnen. John Gallagher Jr. speelt met zichtbaar plezier een verknipte moordenaar die er genoegen in schept zijn slachtoffer te laten leiden, meer dan dat is hij niet. De eerste keer dat hij in beeld verschijnt vraag ik mij af waar hij vandaan komt. Is hij alleen? Doet hij dit met een groep? Hij lijkt meer een excuus te zijn om Maddie in het nauw te jagen dan dat hij goed doorbloed personage speelt. Dat hoeft niet zo heel erg te zijn. Immers, er wordt ook nooit een toelichting gegeven over waarom Michael Meyers zo graag met een mes rondzwaait. Het grote verschil is alleen dat deze mensenjager een prominente rol speelt. En Michael Meyers had iets demonisch, hij was meer een symbool voor het kwaad. Deze mensenjager kan die status ook hebben, maar dan is hij wel een erg typerend symbool.

Met Oculus bewees Flanagan een bekend gegeven op een eigen wijze uit te werken, met Hush beland hij toch in de categorie “dertien in een dozijn”. En dan waren er ook handelingen van de personages waarbij ik toch eventjes een wenkbrauw optrok. Slecht is de film niet, maar zo net voor de helft zakt het toch een beetje in. Ik had hier meer van verwacht.

WIST JE DAT

Hoofdrolspeelster Kate Siegel en regisseur Mike Flanagan zijn getrouwd. Het idee voor deze film bedachten ze tijdens een date in 2014.

Als je een film hebt met een doofstom personage, kan je natuurlijk niet veel dialogen gebruiken. In Hush zit slechts 15 minuten aan gesproken teksten.

Mike Flanagan/Kate Siegel en John Galagher Jr.