Het eerste semester van het derde jaar proza loopt op zijn eind. Dit betekent dat mijn aandacht volledig wordt opgezogen door een kort verhaal dat ik over zo’n twee weken mag inleveren. Hopelijk kan het de goedkeuring van mijn docenten. En krijg ik direct te horen of ik rijp genoeg ben voor het vierde jaar. Het is zeer noodzakelijk in deze periode de ontspanning op te zoeken. In het snuffelwinkeltje in ons winkelcentrum heb ik een tijdje geleden weer wat titels gekocht. Waaronder deze. Hij blijkt in 2017 te zijn uitgekomen en is nu al terechtgekomen in deze winkel. Met korting. De abominabele score op IMDB maakt het plaatje compleet. Ik heb wel zin in iets slechts. De plot klinkt als een krampachtig poging om traditionele horror in een nieuw jasje te steken. Een kistje waarin een demon zit wordt door twee Arabiërs begraven in de woestijn.
Eeuwen later komt dit kistje in handen van Brice, de eigenaar van een escape room. Dit is een kamer waaruit alleen ontsnapt kan worden als alle raadsel zijn opgelost. Om het nog wat spannender te maken staat er ook een acteur, verkleed als de gelikte neef van Michael Meyers, klaar om de bezoekers schrik aan te jagen. Natuurlijk wordt het kistje geopend en raakt de acteur bezeten van de demon. Natuurlijk komt hij steeds dichterbij en ontstaat een afvalstrijd. Leuke toevoeging is dat de demon gevoel voor humor heeft en bijvoorbeeld klapt wanneer iemand net aan zijn dodelijke handen ontsnapt.
Hoewel de hoofdrol is weggelegd voor de bezoekers van de escape room, is het Skeet Ulrich als Brice die de show steelt. Zonder veel moeite kan hij een heerlijk getroebleerde uitstraling oproepen. Hij wil koste wat het kost zijn geliefde attractie beschermen, zelfs al moet hij daarvoor de levens van de bezoekers riskeren. Hij wordt bijgestaan door zijn soort-van secretaresse Molly, die hem voorziet van onhandige tegeltjeswijsheden. Het zijn geen topprestaties, maar wel erg vermakelijk. Het grote minpunt is dat regisseur Peter Dukes meer interesse heeft in de twee horrornerds die zich vol enthousiasme op de puzzels storten. Hun twee vriendinnen lopen er meer als versieringen bij.
De zichzelf serieus nemende criticus zal zijn neus voor Escape Room ophalen, fans van het horrorgenre zullen dit wel kunnen waarderen. Het is zeker niet goed, maar zo slecht is ie nou ook niet. Een fijn tussendoortje die zeker voor de fans van Ulrich de moeite waard is.
WIST JE DAT
Skeet Ulrich heeft zich met deze film weer voor het eerst sinds 1996 aan het horrorgenre gewaagd.
Bij de vertoning van Jigsaw werd een trailer van de film Escape Room gedraaid. Ik dacht nog even dat het deze film betrof, kennelijk zijn er dit jaar twee films met die titel uitgekomen. Ook die titel is niet goed ontvangen.
Peter Dukes/Skeet Ulrich en Haley Goldstein