Bassie & Adriaan zijn misschien wel dé figuren waar kinderen uit de jaren zeventig tot en met de jaren negentig mee zijn opgegroeid. Ik wist vaag iets af van een film die nog niet zo heel lang geleden was uitgekomen. Zo’n film is voor kinderen bedoeld, vandaar dat ik besloot mijn jongere ik erbij te halen.

Ik (1996): “een bassie en adriaan film!”

Ik (nu): “bas en aad van toor wilden afscheid nemen en het stokje doorgeven aan twee andere personages, Keet en Koen.”

Ik (1996): “wat zien ze er anders uit!”

Ik (nu): “wie?”

Ik (1996): “bassie en adriaan!”

Ik (nu): “logisch, ze zijn zo achter in de zeventig, begin tachtig.”

Ik (1996): “oh. maar ze zijn wel nog erg grappig!”

Ik (nu): “ze hebben zeker nog hun gevoel voor humor en weten hoe ze een grap moeten brengen. het is ook wel een beetje, tja, vergane glorie.”

Ik (1996): “wat?’

Ik (nu): “dat leer je nog wel.”

Ik (1996): “de baron! die is ook oud! en vlugge japie! dat is vlugge japie! met een rekje! dat vind ik leuk!”

Ik (nu): “hier komen heden en verleden elkaar op prachtige wijze tegen. het zijn dezelfde personages, de baron roept nog steeds ‘drommels, drommels en nog eens drommels!’, maar omdat vlugge japie moet zich behelpen met een looprekje wordt de handeling naar het heden verplaatst.”

Ik (1996): “maar keet en koen vind ik stom.”

Ik (nu): “keet en koen, gespeeld door patrick martens en janouk keldermans, zijn bedoeld om de huidige generatie aan de kijk te krijgen. ze overtuigen alleen niet.”

Ik (1996): “ze doen zo overdreven.”

Ik (nu): “het geschmier is vreselijk.”

Ik (1996): “wat?”

Ik (nu): “dat leer je… wat jij net zei. ze doen te veel hun best. als ze bijvoorbeeld in de gevangenis zitten en keet haar oogje laat vallen op een agent. koen plaagt haar hiermee…”

Ik (1996): “wat doet koen raar!”

Ik (nu): “hij doet alsof hij staat te zoenen, maar dit komt zo krampachtig over, alsof de makers wanhopig zochten naar een grap. misschien leuk voor de kinderen…”

Ik (1996): “waar zijn de boeven?”

Ik (nu): “in plaats van de oude boeven van stal te halen, is gekozen voor een nieuwe generatie. b1001, de jonkheer (neef van de baron) en linke leo.”

Ik (1996): “b1001 vind ik grappig! en de jonkheer ook!”

Ik (nu): “tenenkrommend. de humor wordt ons door de strot geperst. regisseuse annemarie mooren houdt nog net geen bordje in beeld waarop staat ‘lachen kreng’.”

Ik (1996): “maar dat met die vogel, in het kantoortje, met de boeven, dat vond ik leuk! iedereen praatte door elkaar!”

Ik (nu): “het is inderdaad een leuke scène. een goeie combinatie van fysieke en verbale humor, gericht op het kinderpubliek. maar de titel is niet voor niets ‘keet & koen de speurtocht naar bassie & adriaan’, en dus komt dat duo ook steeds voorbij.”

Ik (1996): “keet en koen blijven stom.”

Ik (nu): “het schuurt zo erg dat het mij verbaast dat de film geen brandwonden oploopt. zonde, want er zit weldegelijk potentie in. het loopt spaak omdat het twee verschillende werelden zijn die niet lekker in elkaar opgaan.”

Ik (1996): “maar ik vind het wel een leuke film.”

Ik (nu): “ondanks keet en koen?”

Ik (1996): “ik denk het wel. want er zijn ook grappige dingen.”

Ik (nu): “de grote fans van bassie & adriaan zullen zeker in het begin hun hart kunnen ophalen. het kinderpubliek zal de cartooneske aankleding wel kunnen waarderen. of ze keet en koen ook leuk vinden, vraag ik mij erg af. wat denk jij?”

Ik (1996): “dat keet en koen stom zijn.”

Annemarie Mooren/Bas van Toor en Aad van Toor