Not My Day opent met het beeld van Till. Hij is in een bank, zijn voiceover vertelt dat hij tot aan zijn nek in de problemen is beland. Dan spoelen we 72 uur terug om te zien hoe het zo ver heeft kunnen komen. Er ontvouwt zich een dramatische komedie die met bekende ingrediënten alsnog een verrassende resultaat weet neer te zetten. Bankier Till loopt al een tijdje rond met de nodige frustraties, als hij ineens het pad kruist van bankovervaller Nappo, die tijdens een overval in de steek wordt gelaten door zijn partner in crime. De introverte bankier en de temperamentvolle overvaller zijn de spilfiguren die de film met gemak dragen. Na een rommelige overval houdt Nappo Till gegijzeld, maar de bankier blijkt op te leven van Nappo’s “opwindende” leefstijl. Sterker nog, als Till denkt dat zijn vrouw vreemdgaat en Nappo hem een klus aanbiedt, hapt hij direct toe.

Nappo weet op dat moment nog niet dat hij een ongeleid projectiel heeft binnengehaald.

Van de Walk This Way titels die ik mocht recenseren is deze de sterkste. Vanaf het begin is duidelijk wat er gaat gebeuren en wie de hoofdrolspelers zijn. De personages hebben duidelijke motieven en worden door de plot in situaties gedwongen waarin ze op basis van hun persoonlijkheden handelen. Een mooie hybride van plot en personage.

Het knappe aan Not My Day is dat het verschillende stemmingen aanspreekt en toch consequent weet te blijven. Nappo zorgt voor bruuske humor en kan driftig uit de hoek komen, de toenemende onvoorspelbaarheid van Till vormt de spanningsboog. Hij blijkt nogal wat geheimen te verbergen en hij is het die Not My Day een rauwe rand geeft. Als het verhaal zich naar Nederland heeft verplaatst grijpt hij naar de fles en stort zich vol overgave op de drugs. Iedereen die hem in de weg staat krijgt met zijn vuisten te maken. Hij komt terecht in een neerwaartse spiraal en je gaat je zowaar afvragen of de film goed gaat aflopen.

De tenenkrommende miscommunicatie tussen Till en zijn vrouw Miriam is dan weer een geval van jammer. Er worden typische trucs toegepast (iemand niet laten uitpraten, per ongeluk een stuk van een gesprek missen, voicemail veel te laat afluisteren) die gekunsteld aanvoelen. Het is een detail in een verder zeer vermakelijke donkere komedie, die niet bang is even de rand van de afgrond op te zoeken. Mocht je gebruik willen maken van Walk This Way, dan raad ik Not My Day zeker aan.

Peter Thorwarth/Moritz Bleibtreu en Axel Stein