Ik heb altijd een zwak gehad voor first person shooters. Je bestuurt een digitaal poppetje door een wereld waarin continu gevaar dreigt, krijgt een heel arsenaal aan wapens mee en schiet op Nazi’s, zombies, demonen, je kan het zo gek niet bedenken. Omdat het allemaal vanuit de eerste persoon is, komt de actie een stuk dichterbij. Precies dat gevoel krijg ik bij Hardcore Henry, een actiefilm die volledig vanuit de eerste persoon is gefilmd. Het verhaal is volstrekt onnavolgbaar: een geheugenloze cyborg wordt wakker en moet direct vluchten. Iets met een psychopaat die telekinetische krachten heeft en een leger van cyborgs wil maken. Hardcore Henry biedt nog een gillende soundtrack, bizarre personages en bloederige actie. Een natte droom voor liefhebbers van het genre.

Acteur Andrei Dementiev speelt de rol van Henry en draagt de hele tijd de camera. Een knappe prestatie, want hij is zowel cameraman als acteur. Toch is het de Zuid-Afrikaanse Sharlto Copley die de show steelt. Ik begrijp nog steeds niet waarom, maar hij speelt een keur aan personages, variërend van een Engelse soldaat tot een verlamde wetenschapper. En dat doet hij met overtuiging. Volgens de credits speelt hij de rol van Jimmy, maar volgens mij is hij voor Hardcore Henry multi-inzetbaar geweest. Omdat hij zo vaak terugkomt, draagt hij bij aan de koortsige sfeer van de film. Hardcore Henry geeft je het gevoel van een doorgedraaid computerspel, dat naar het einde toe steeds krankzinniger wordt. Het kan nog het beste worden beschreven als een gewelddadige stream of consciousness, waarin Henry van hot naar her gaat. Hij slaat, schopt, stompt, schiet, creëert bloedmisten, gooit met granaten. Hij doet wat hem wordt opgedragen, tot hij op het eind besluit om zelf een keuze te maken. Het resultaat is zowel hilarisch als gruwelijk.

Hardcore Henry is een hardcore ervaring en laat zien hoe het actiegenre met wat slimme trucs een nieuwe kant van zichzelf kan tonen. Door het publiek zo intens bij het hoofdpersonage te betrekken, komt alles veel harder binnen. De schietpartijen, het vele spring- en renwerk, de stunts, of wanneer Henry zelf wordt geraakt. Hij is een cyborg, dus als hij door een kogel wordt geraakt, levert dit flink wat sneeuwde beelden op in de camera. Een film als deze wordt vooral om de actie gewaardeerd, toch zou ik het prettig vinden als de makers met een goed script zouden komen. Het hoeft niet zo complex, met twists en turns die elkaar in razendsnel tempo opvolgen. Gewoon een simpel verhaal en dan op deze manier uitwerken. De beste first person shooters zijn ook op dit principe gebouwd en dat heeft klassiekers opgeleverd. Het mag dan flink wat wenkbrauwfronsen opleveren over de plot, Hardcore Henry zit technisch piekfijn in elkaar en heeft een briljante demonstratie gegeven over actiefilms ook gemaakt kunnen worden. Het is nu wachten op de navolgingen.

8-7-2017/Ilya Naishuller/Andrei Dementiev en Sharlto Copley