Dirty Harry, geregisseerd door Don Siegel en met een hoofdrol voor niemand anders dan Clint Eastwood, is een film wat al een tijd op mijn verlanglijstje staat. Een mijlpaal in het actie- en politiegenre, en ook nog eens geïnspireerd op de beruchte Zodiackiller. Deze seriemoordenaar maakte jaren geleden Amerika onveilig, tot hij ineens verdween. In Dirty Harry gaat het een tikje anders: de moordenaar in kwestie noemt zichzelf Scorpio. En hij komt tegenover Harry Callahan te staan, een politieagent die het niet zo nauw neemt met de wet. Tussen de twee ontstaat een kat en muisspel die steeds intenser wordt en afdendert op een bloedstollende finale. 

Hoezeer de scenaristen hun inspiratie ook hebben gehaald bij een seriemoordenaar, het hoofdpersonage is nog altijd Harry Callahan. Direct in het begin krijgen we te weten wat voor soort agent hij is. Als hij getuige is van een overval, haalt hij zijn beroemde magnum .44 tevoorschijn en schiet op de vluchtauto van de daders. Als iemand dreigt terug te schieten, toont Callahan een scheve glimlach en zegt “do you feel lucky, punk?” Het zelfvertrouwen en het machogedrag druipen er van af. Maar dan krijgt met Scorpio (Andrew Robinson) te maken, die vanaf de daken dagelijks iemand neerknalt. Als hij honderdduizend dollar krijgt, zal hij zijn moordtocht staken.

Hoewel Dirty Harry gewelddadige scènes kent, komt de spanning nog veel meer voort uit de strijd tussen Callahan en Scorpio. We hebben het hier wel over een psychologische oorlogsvoering tussen een psychopaat die voor de lol moordt en een agent die heel erg ver gaat in zijn methodes. En beide mannen duwen elkaar steeds verder richting de afgrond. Je weet gewoon dat dit heel erg vervelend gaat aflopen. Knap is ook dat er veel nadruk wordt gelegd op het personage Callahan en dat er vraagtekens rondom zijn acties worden gelegd. Hij mag dan misschien een agent zijn, hanteert hij niet een beetje een dubbelzinnig moraal zodra hij buiten het boekje opereert?

Siegel geeft de film een rauwe rand door de actiescènes uit de losse pols te filmen, waardoor het realiteitsgehalte nog even wordt benadrukt. De effecten mogen dan niet helemaal meer bij de tijd zijn, wanneer een messteek vol in beeld wordt gebracht, voel je haast de pijn van het personage. Omdat het geweld een erg onvoorspelbaar karakter heeft en steeds erger wordt, krijgt Dirty Harry een explosieve en scherpe ondertoon. Als Scorpio er niet voor terugdeinst een kind neer te schieten, waar houdt het dan op?

Mocht je zoeken naar een film waarin elke vijf minuten de kogels in het rond vliegen, dan raad ik je eerder Die Hard aan. Voor een actiethriller die net wat dieper snijdt, is Dirty Harry perfect.